Eternal ( ခေတ္တရပ်နား )

Part 15 Z

ထိုသို႔ေတြးမွ ငယ္စဥ္က ေစာဆီ ခဏခဏ လာတတ္ေသာ လူႀကီးတစ္ေယာက္ကို သတိရမိသည္ ။
ကြၽန္ေတာ္ ႏွစ္တန္းေလာက္တုန္းကထင္သည္ ။
ထိုလူႀကီးက ေက်ာင္းဆင္းတိုင္း ေရာက္လာၿပီး ေစာကို လာေတြ႕တတ္သည္ ။
အဲ့အခ်ိန္တုန္းကဆို ေစာက ကြၽန္ေတာ့္လက္ကို တြဲသာတြဲထားသည္ ၊ ထိုလူႀကီးေျပာသည့္ စကားေတြကိုသာ နားေထာင္ၿပီး ထိုလူနဲ႕အတူလိုက္ရယ္ေနခဲ့သည္ ။
ထိုစဥ္က ငယ္ေသးသည့္အတြက္ မည့္သည့္အေၾကာင္းအရာေတြကို ေျပာၿပီး ရယ္ေနၾကသည္ကိုေတာ့ မသိေတာ့ေပ ။
ေန႕တိုင္းနီးပါး ထိုလူႀကီးက
လာလာႀကိဳတတ္ၿပီး ေစာကလည္း ထိုလူႀကီးနဲ႕ ရင္းရင္းႏွီးႏွီး ရွိလွသည္ကိုေတာ့ မွတ္မိေနေသးသည္ ။

ေစာကလည္း ထိုလူႀကီးေရွ႕ဆို ရယ္ေနတတ္ၿပီး ကြၽန္ေတာ့္ကို ေမ့ေနတတ္သည္ ။
ထိုလူႀကီး မလာတုန္းကဆို ကြၽန္ေတာ့္ကိုပဲ စကားေတြေျပာၿပီး ေပ်ာ္ေအာင္စေနတတ္ေပမယ့္ ၊ ထိုလူႀကီးလာေတာ့
ေစာက ကြၽန္ေတာ့္ကို စကားလည္း မေျပာေတာ့သလို စလည္းမစေတာ့ပဲ
လက္ကိုသာ တြဲကိုင္ထားခဲ့သည္ ။

ထိုလူႀကီးလာတိုင္း ေစာက ကြၽန္ေတာ့္ကိုဂ႐ုမစိုက္တာကို ခံစားမိေတာ့  ကေလး အေတြးေလးနဲ႕ေတာင္ ထိုလူႀကီးကို မလာေစခ်င္ခဲ့ဘူး ။

ကြၽန္ေတာ္ မွတ္မိေသးတယ္ ၊ အဲဒီ့ေန႕တုန္းက ကြၽန္ေတာ္ ေရခဲဂ်က္ေတာင္းေနသည္ကို အာ႐ုံမရပဲ ၊ ထိုလူႀကီး ေျပာေနသည္ကိုသာ အာ႐ုံရကာ ရယ္ေနေသာ ေစာေၾကာင့္ တြဲထားသည့္လက္ကို ဆြဲျဖဳတ္ကာ ေအာ္ငိုခဲ့သည္ ။
ထိုအခါမွ ေစာက ျပာျပာသလဲ ေခ်ာ့လာသည္ ။
မေက်နပ္ခ်က္ေတြက စုၿပဳံလာသည္ထင္ပါရဲ႕ ၊ အငိုမတိတ္ပဲ တအိအိနဲ႕ ေစာေပြ႕ခ်ီထားသည့္ လက္ေတြေပၚ ပါလာခဲ့သည္ ။
ထိုလူႀကီးက ေျပာင္းခ်ီေပးမလို႔ လုပ္ေတာ့လည္း ႐ုန္းကန္ၿပီး ပိုၿပီးေတာ့ေတာင္ ေအာ္ငိုခဲ့ေသးသည္ ။

အိမ္ေရာက္ေတာ့လည္း အေဖတို႔ဆီမွာပဲ တြယ္ကပ္ေနၿပီး ၊ ေစာကို စိတ္ေကာက္ျပေတာ့သည္ ။
ထိုအခါမွ ေစာက စိတ္မေကာင္းျဖစ္သြားပုံရသည္ ၊ ကြၽန္ေတာ့္ကို အမ်ိဳးမ်ိဳး ေခ်ာ့သည္ ။
အမွတ္ႀကီးသည္ ေျပာရေလမလား မသိေပမယ့္ ၊ ေစာအနားကို ရက္ေတာ္ေတာ္ၾကာေလာက္ထိ မကပ္ခဲ့ ။
ကြၽန္ေတာ္ စိတ္ေကာက္ေနေတာ့မွ ေစာက ထိုလူႀကီးနဲ႕ ႏွစ္ေယာက္ထဲ ရယ္မေနေတာ့ပဲ ကြၽန္ေတာ့္ကိုပဲ အေလးထား ေခ်ာ့ေနခဲ့သည္ ။
ကြၽန္ေတာ္ ေက်နပ္ေနခဲ့သည္ ထင္ပါသည္ ။
ကြၽန္ေတာ္ ကေလးသဘာဝ စိတ္ေကာက္ေျပသြားေတာ့လည္း ေစာက ကြၽန္ေတာ့္ကိုသာ ပိုၿပီး အေရးေပးခဲ့သည္ ။
ထပ္ၿပီးေတာ့ စိတ္ေကာက္မွာ စိုးလို႔ထင္သည္ ။