"သူတို့နှစ်ယောက်က ဘာတွေလဲ"
"အခြောက်နဲ့ တွဲတာတဲ့လား "
"ယောက်ျားအချင်းချင်းကွာ ၊ ရွံစရာကြီး"
အထွန်းတို့ နှစ်ယောက် တတွဲတွဲ ဖြစ်နေကြသည်ကို အတင်းပြောသူများကလည်း ပြောကြသည်။ နှာခေါင်းရှုံ့သူများကလည်း ရှုံ့ကြသည်။ လှောင်ကြသူများကြလည်း လှောင်ကြသည်။
ထိုသို့ကြုံရတိုင်း အထွန်း ကိုမိုးကို အားနာရပါသည်။
"အထွန်း ဒီနေ့ ပန်းသွားဝယ်ရအောင်"
"ပန်း"
"အင်း အထွန်း ပန်းကြိုက်တယ်မလား"
အထွန်း ခေါင်းညိတ်ပြလိုက်မိသည်။ ကြိုက်တာပေါ့ အထွန်းပန်းတွေကို အရမ်းကြိုက်တာပေါ့။
ပန်းဥယျာဉ် သို့ရောက်သောအခါ အထွန်းက ပန်းပင်များကို အနီးကပ် လိုက်ကြည့်သည်။
"ကိုမိုး ဘာပန်းဝယ်မလို့လဲ"
"မသိသေးဘူး အတူတူရွေးကြမယ်လေ"
စိုက်ခင်းပိုင်ရှင်ကတော့ အထွန်းတို့ နှစ်ယောက်ကို ကွက်ကြည့် ကွက်ကြည့်။
နှင်းဆီပန်းအိုးနားသို့ ရောက်သောအခါ ကိုမိုးက ခဏရပ်သည်။ အရောင်အသွေး စုံနေသော နှင်းဆီတို့သည် မွှေးကြိုင်ကာ သင်းသင်းပျံ့ပျံ့ပင် ရှိနေသည်။
နှင်းဆီအဖြူရောင်တို့က တစ်တန်း ၊ နှင်းဆီ အနီရောင်က တစ်တန်း ၊ အဝါရောင် ၊ နီညိုရောင် စသည်ဖြင့် တစ်တန်းစီ စီထားသောကြောင့် အရောင်အသွေးစုံသော နှင်းဆီခင်းသည် မျက်စိအေးစရာဖြစ်နေသည်။
"အထွန်း နှင်းဆီပန်းလိုချင်လား"
"ဟင့်အင်း ၊ ကိုမိုး ကြိုက်ရင်တော့ ယူလေ"
"ဘာလို့လဲ အထွန်းရဲ့ ၊ နှင်းဆီပန်း မကြိုက်လို့လား"
"ဟင့်အင်း အထွန်းက ဆူးရှိတဲ့ပန်းကို မကြိုက်ဘူး"
ကိုမိုးသိလား ၊ အထွန်းကလေ ဆူးမရှိတဲ့ ပန်းတွေကိုပဲ သဘောကျတာ။
ကိုမိုးက ဘေးဘီသို့ လှည့်ပတ်ကြည့်သည်။
"ဒါဆို စံပယ်ရော"
YOU ARE READING
ပုလဲတို့ဖြင့်ဖွဲ့သီသော ( Completed)
Romance"ကံ့ကော်ဆိုတာ မပြောင်းလဲတဲ့ချစ်ခြင်း သက်သေ"
