ÇOCUĞUMUN BABASI

Bölüm 11

medya: KORAY TAHTACI 

"Meral tam yeter artık diğer arayanlara uyuduğu mu söyle lütfen."

Fotoğrafı paylaştıktan sonra herkes iyi dilekleri söylemek için aramıştı, sürekli aynı şeyleri söylemek de beni yormuştu biraz bebeğimle kalmak istiyordum hepsi bu annem de ilk fırsatta İstanbul'a dönmemi sert bir şekilde söylemişti babamın da durumu ağırmış son zamanları diye biliriz.

Bence daha kötü ama bence benim etkilenmemen için söylemediler. Birazdan çıkıp eve gideceğiz, bebeğimin ve ben iyi olduğundan burada kalmamıza gerek yoktu.

"Kızlar çıkış işlemleri tamam, siz ne durumdasınız?" ceren kapıdan içeri elinde kağıtlarla girdi, bizde hazırdık, bebeğime mor renk hastane çıkışını giydirmiş, pusetine koymuştum sadece çıkmadan meral taksi çevirecekti.

Meral çıktı, cerende beni kolumdan tutarak kaldırdı, ayakkabılarımı giydim ceren duruyu kucağıma verdi, bebek çantasını da alıp arkamdan yürümeye başladı ben önde o arkada yürüyorduk asansöre geldik ve ineceğimiz katın numarasına bastık, aynadan kendime baktım duru kucağımda çok güzel gözüküyorduk, tam bir anne gibi gözüküyordum.

Duruyu kafasından öptüm, şimdi mecburen otele gidecektik ama birkaç gün sonra İstanbul'daki evimize gidebilirdik.

Asansör durunca geldiğimizi anladım, ceren önde ben arkada hastaneden çıktık, merdivenler inince biraz ilerde taksiciyle konuşan merali gördük, ceren çantaya asılı bebek battaniyesiyle durunun üstünü örtü meralin yanına varmıştık meral arka kapıyı açarak benim binmeme yardımcı oldu. Puseti hemen yanıma koydum cerende yanıma bindi ön koltuğa da meral geçti, otelimin yerini biliyordu zaten bir tek o ve ceren söylemiştim annem beni yurtdışında sanıyordu aynı Koray gibi ona da yalan söylemiştim.

***

Kızımı yatağıma bırakıp, yanında yastık koyup, duş almak için banyoya girdim, meral ve ceren de benimle kalacaklardı sanırım, elimle suyu ayarladım ve suyu başımdan aşağı akıttım. Yalnız kaldığım için düşüncelerim bir bir gün yüzüne çıktı.

 Korayı son birkaç aydır görmüyordum, ama beni aradığını düşünüyordum, her ne kadar duygularımdan kaçsam da sanırım ona karşı içimde bir şeyler hissediyordum, bu düşüncelerden kaçmıştım zaten ben aslında ama şimdi yine gün yüzüne çıkmıştı, omuzda olan lifi iyice tenime sürttüm. Aklıma o gece geldi Koray'ın erkeksi kokusu, duş başlığını tekrar vücuduma sürüp, duşa kabinden çıktım bornozuma sarınıp, kızımın yanına gittim.

Valizimden, iç çamaşırlarımı aldım, saten şortlu beyaz pijama takımımı da alıp üzerimi hızlıca değiştirdim, sarı saçlarımı tarayıp doğal yolarla kuruması için bıraktım panduflarımı da giyip kızımın yanına uzandım, gözleri henüz kapalıydı, en çok gözlerinin rengini merak ediyordum. Bana mı yoksa babasına mı benzeyecekti, saçları benim sarı yapmadan önceki saç rengimdi ama biliyordum ki bu zamanla değişecekti, duru bir anda ağlamaya başlayınca biraz panikledim ama sonra bezine doğru yaklaşınca anladım ki altına yapmıştı.

Hemen koltuğun üstündeki çantasından bez ve ıslak mendil çıkarıp, hemşire nasıl almam gerektiğini göstermişti ama biraz paniklemiştim, ceren ve meralde otelin havuzlunda oldukları için yalnız başıma alacaktım. Patikli mor altını çıkardım zıbının çıtlarını da açıp bezini bir çıkardım hızlı hareket etmem gerekti vakit kaybetmeden, hemen yeni bezini taktım bez değiştirme işlemi bitince derin bir oh çektim ve minik ayaklarına öpücük kondurdum sonra da üzerini giydirdim.

İkimizin de sürekli uykusu bölünmüştü, bu yüzden yatağın içini açtım kızımı yanıma koyup beraber uykuya daldık.

KORAY TAHTACI