EPILOGUE

678 8 0
                                    

Thank you for waiting! This is the last part of the book 2 but this will also the beginning of the book 3. See you again on the last book! Happy reading!

EPILOGUE

EVERYTHING is fine. Everyone is happy. I can't wish for more. Seeing their lively smiles, their laugh is like a music to my ears and looking at them tag along. It felt so perfect. It was like I am in a dream and if it is a dream; I don't want to be woken up.

"I hope this will last forever," mahinang saad ko na may munting ngiting nakapaskil sa 'king mga labi. "Looking at them, it makes me feel complete."

Isang mainit na yakap mula sa likod ang nagpalapad ng ngiti sa aking mga labi. I leaned my whole body at him. Ang init na hatid ng katawan nito sa akin ay sadyang napakakomportable and it feels like home.

"They really love the twins." Maririnig sa boses nito ang saya at galak dahil sa tanawing hindi malilimutan na kahit sino man.

Daddy, Tito Alan, Rui and Kuya Carence is happily playing with our 5 months old Ian. Tita Clara, Sabrina, Mazeline and Kuya Carence wife is playing with the other twin, Iri. Makikita sa mga mata at mukha nila ang sobrang saya habang pinapalibutan ang kambal na masayang humahagikgik sa mga nakapalibot sa mga ito.

"They can take away the tiredness and sadness of everyone. That's why." Mas lalong humigpit ang pagkakayakap niya sa akin. "That's what they also do to the both of us, don't they?"

I felt him leaned in and kissed the side of my ear that made me shiver in the sensation that it gives me. "You are also my home, Iria. You will always be."

"Hey, lovebirds! Tama na ang landian! Halina kayo rito!" Natatawang napailing na lang ako sa mga sinabi ni Sab. Kahit kailan talaga ang bunganga niya, walang filter.

Kumalas na sa pagkakayakap si Rence sa akin at marahan akong hinawakan sa baywang at iginiya kung nasaan ang lahat na nagkakasiyahan. Tita Clara kissed my cheeks after she hugs me tightly.

"Thank you for making my son happy, Iria." Nangilid ang luha niya habang masaya siyang nakangiti sa akin.

"No need to thank me, Tita. I want him to be happy too."

"How many times do I have to tell you to call me mommy? Magtatampo na talaga ako sa'yo, Iria." Mahinang napahalakhak ang mga nakarinig sa sinabi ni Tita Clara. "You are my son's wife. Therefore, you are also my daughter. Now, call me mommy."

Isang butil ng luha ang dumaloy sa kanan kong pisngi sa hindi maipaliwanag na saya at pangungulilang aking nararamdaman. She's like my mom. Kaya siguro ang gaan-gaan ng pakiramdam ko sa kanya noon pa lang dahil magkaibigan na sila ni mommy.

"M-mom," garalgal ang boses kong tawag sa kanya at ako na ang kusang yumakap sa kanya. "You resemble my mom so much, Mommy Clara. I missed her."

"Oh, my dear. I know Ardella misses you too. If you need anything, don't hesitate to call me, okay?" Tumango lang ako bilang sagot at mas lalong niyakap si Mommy Clara. "Hush now, my child. Hindi ka dapat umiiyak ng ganito."

Kumalas ako sa yakap sa kanya at pinunasan ang pisnging basa ng luha at tumawa ng mahina, "I'm sorry, mommy. Hindi ko lang mapigilan."

She caressed my cheeks and gives a smile of a mother. Then her eyes turn to her son Rence.

"Take a really good care of her, Clarence. Kundi, malilintikan ka talaga sa akin." Nilingon ko si Rence sa tabi ko at nakitang nakangiwi na ito dahil sa sinabi ng ina.

"Yes, mom. Don't worry. Aalagaan ko sila ng mga anak namin." Isang munting ngiti ang muling sumilay sa mga labi ko sa narinig.

He's claiming the twins like it was really his. How can I not like his man beside me? He's every girls dream. Kaya ang swerte ko dahil nasa akin siya.

Hidden Pleasure (COMPLETED)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon