Hidden Pleasure (COMPLETED)

Chapter 9

Napapakanta na lang ako habang nakaupo sa passenger seat ng kotse ni Rence at nasa daan na kami papunta sa hospital nila.

"Everything's gonna be alright

Everything's gonna be okay

It's gonna be a good, good life

That's what my therapist say

Everything's gonna be alright

Everything's gonna be just fine

It's gonna be a good, good life"

Napapahead bang na lang ako sa sarili kong kanta na dahilan para marinig ko ang mahinang pagtawa ni Rence na nasa kalsada pa rin ang tingin. Napapangiti na rin ako habang kumakanta. I feel free while singing out loud with my hearts contents.

"I'm a mess, I'm a loser

I'm a hater, I'm a user

I'm a mess for your love, it ain't new

I'm obsessed, I'm embarrassed

I don't trust no one around us

I'm a mess for your love, it ain't new

Ooh, ah, ooh, ah, ooh, ah

Ooh, ah, ooh, ah, ooh, ah"

Napatigil ako sa pagkanta at inilibot ang tinging sa labas ng kotse at nakita ang isang limang palapag na building na kulay puti at may mga blue linings sa gilid nito.

"Gomez Hospital" basa ko sa malaking pangalan na nakalagay sa gitna ng mataas na gusali. "Nasa office na niya ba si Tita?" dumako na ang tingin ko kay Rence ng tuluyan na nitong napatay ang makina ng sasakyan.

"Probably" kibit balikat niyang sagot bago tumingin sa wrist watch niya para tignan ang oras. "She's in the ER now, checking some of her patients" at kinalas na nito ang seatbelt at gano'n din ang ginawa ko bago kami sabay na lumabas ng kotse at naglakad papasok ng hospital nila.

When we reach the hospital entrance, Rence immediately wrap his arms around my waist that gives my body a little warm. Curious looks from their nurses and some people around was with us while we walk the hallway to go to the Emergency Room where Tita Clara will be by this hour.

Naramdaman ko ang paghigpit ng kapit ni Rence sa bewang ko sa hindi ko alam na dahilan. I looked at him questionably and confused but he just walked straight and his gaze are in front of us. Nagkibit balikat na lang ako at ibinalik ang tingin patungo sa harap. Hindi pa man kami masyadong nakakalapit sa ER ay narinig ko na ang matinis at masayang boses ni Tita Clara na tumatakbo patungo sa kinaroroonan namin.

Tumigil naman kami ni Rence sa paglalakad at hinintay na lang si Tita na makarating sa amin. Rence hand rested in the small of my backs as Tita Clara hugs me tightly that I almost choked. Natatawa ko namang ibinalik ang yakap niya bago ito kumalas at inipit ang mukha ko sa mga kamay niya.

"I missed you so much, Iria!" and then she kiss my cheeks.

"I missed you too, tita" may masayang ngiti kong usal sa kaniya na mas lalong nagpalapad ng kaniyang mga ngiti.

"I told you to call me mom! Parang anak na rin kaya kita" nakasimangot na ito ngayon na ikinatawa ko ng mahina.

"Tita, hindi kasi ako sanay. Sorry po" hinging paumanhin ko sa kaniya.

"Mom, your son is here too" rinig kong saad ng katabi ko kaya sabay kami ni Tita Clara na tumingin sa kaniya at nakitang nakakunot na ang noo nito. "I feel like she's your real child and not me"