Hidden Pleasure (COMPLETED)

Chapter 25

Don't forget to vote and leave a comment! Enjoy reading!

Chapter 25

"HOW'S THE MEETING with the Board of Directors?" Pambungad na tanong ni dad habang inialalayan siyang bumaba ng kanyang personal nurse sa hagdan. "Did it go as what I had told you?" nakangiting tanong niya ulit sa akin.

Isang malalim at mahabang buntong hininga ang ginawa ko bago naupo sa sofa sa salas ng mansion at inilagay ang ngiting alam kong hindi pagdududahan ni dad.

"It was fine, dad," nakangiti kong ani at hinintay muna siyang makaupo sa pang –isahang sofa bago nagsalita mula. "How's your health now? Getting better?"

"I know that smile of yours, princess." Kumunot ang noo ko sa naging usal ni dad. "I know something bad had happen while you face them." Unti-unting nawala ang ngiting nakapaskil sa mga labi ko dahil sa narinig mula kay dad. "So tell me, what did they told you?"

"I can handle it, dad. Don't worry." Malumanay ang boses kong paniniguro sa kanya. "Everything will fall in its rightful places when the time comes."

He signed, "by the way, where's Rence? 'Di ba kasama mo siya kanina sa meeting?"

"Yes, dad. He rushed into their hospital dahil sa isang emergency and the patients parents are requesting him to be their son's surgeon." Hinimas ko ang may kalakihan kong tiyan dahil nakakaramdam na naman ako ng kaonting kirot dito. "He just drops me off before he go. No need worry."

"That man really likes you, huh?" nanlaki ang mga mata akong tumingin sa kanya na ikinatawa naman niya ng mahina. "He wouldn't marry you if he doesn't." At nagkibit balikat ito saka tumawa na ng malakas.

"Daddy!" Hindi makapaniwala kong saway sa kanya dahil sa mga walang katotohanan niyang pinagsasabi. "It wasn't like that!"

"What is it, then?" nakataas na ang kilay niyang tanong sa akin na ikinaiwas ko ng tingin sa kanya dahil baka mahalata niyang magsisinungaling ako sa mga sasabahin ko. "Kaya ka nga nabuntis dahil sa nagawa niyo, 'di ba? At handa siyang panagutan ka dahil siya ang ama ng batang dinadala mo ngayon."

"It was an accident." Mahinang wika ko na hindi pa rin makatingin sa kanya dahil ayaw kong makita ang magiging reaksiyon niya sa sinabi ko. "I was drunk and..."

"You were what?" Hindi makapaniwala at walang lakas niyang tanong ulit. "What do you mean by that, Iria?!"

Napaigtad ako sa lakas ng boses nito na sigaw na pumuno sa apat na sulok ng mansiyon. Agad akong napatayo at lumapit sa kanya para pakalmahin siya dahil baka atakihin na naman siya sa puso at baka tuluyan na siyang mawala sa akin.

"Dad, please, calm down." Nangilid ang mga luha sa aking magkabilang mga mata dahil sa kaba at takot na bumalot sa puso ko. "Please, calm down. I'm sorry. I'm sorry for not telling you the real reason behind my pregnancy." Pagmamakaawa ko sa kanya.

Alam kong puro kasinungalingan ang sinasabi ko sa kanya ngayon pero para naman ito sa kanya at sa ikabubuti ng lahat. I know it will only make everything's right even if I am telling hi white lies.

"Say it again, Iria Marie," maotoridad at boses ng isang ama niyang saad na nagpakaba pa lalo sa akin.

He doesn't use that tone on me unless he's so serious to know something and this one is really is too serious for him.

"I-I was drunk and so a-as Rence. K-kaya nagawa namin ang hindi dapat dahil wala naman kaming relasyon." Nauutal at puno ng kaba kong wika na nagpajunot na ng noo niya. "N-nagbunga ang isang gabing pagkakamali namin at eto na iyon, dad." Mangiyak-ngiyak ako na umiwas ng tingin sa kanya.