Hidden Pleasure (COMPLETED)

Chapter 15

Don't forget to leave a vote and comment for more updates! Enjoy Reading!

It's been a week since I went to my uncle's law firm and told him about the case I want to file with my demon cousins and aunt. He told me that he'll call me when there will be an update regarding my case. Rence doesn't know about it either. Ayaw kong malaman niya dahil alam kong tutulong ito at aalis ito sa trabaho pansamantala para tulungan ako kaya hindi ko sinabi sa kaniya.

"Ang lalim naman ata ng iniisip mo, Iria" dumako ang tingin ko mula sa labas ng bintana ng kotse at napunta kay Rence na may tipid na ngiting nakapaskil sa kaniyang mga labi habang nagmamaneho.

We've been in the car for about half an hour and we're still on the road because of the heavy traffic early in the morning. Pupunta kami ulit ng clinic ng kaibigan niyang doctor para sa monthly check up ko. My baby is in its third month. Anim na buwan na lang ang hihintayin ko bago ko maisilang ang anghel na tuluyang makakapagpabago ng buhay ko.

"I'm thinking about the gender of my baby" mas lumapad ang ngiti nito dahil sa sinabi ko na ikinangiti ko na rin at ibinalik ang aking paningin sa labas ng bintana ng kotse. "I want it to be a boy"

Naging tahimik ang naging byahe namin ng ilang minuto bago ko binasag ang katahimikan dahil hindi ako komportable. I feel like there is something that might happen but I don't know what it is.

"Rence" pagkuha ko sa atensiyon niya pero hindi ko ito nilingon.

"Hmm?"

"I was thinking that, what if I tell him about the baby, will it change something around us?" hindi agad ito nakasagot dahil sa sinabi ko. "I mean, kung pwede kong ipaalam sa kaniya ang tungkol sa bata para kahit papaano ay hindi ako makonsensiya sa pagsisinungaling sa anak ko"

"You want to be with him again, aren't you?" nanlaki ang mga mata ko nang marinig ang sinabi nito.

"No! Not that, Rence!" agad kong depensa dahil iba ang naiisip nito sa gusto kong iparating sa kaniya. "Alam natin na hahanapin ng bata ang ama nito at alam mong nakapag-isip na ako ng mga pwede kong sabihin sa kaniya pero hanggang kailan? Hanggang kailan ko itatago sa kaniya?"

"I know you, Iria. Alam kong magagawan mo iyan ng paraan na hindi ipaalam sa kaniya at sa anak mo ang totoo" walang buhay ang boses nitong ani na ikinapikit ko na lang ng mga mata ko.

"Maliit ang mundo, Rence. Malalaman at malalaman pa rin niya ang tungkol sa bata" ang tanging nasabi ko na lang at inihilig ang ulo sa bintana ng kotse niya.

"Then leave this country after you give birth to your child" doon ulit napamulat ang mga mata ko at lumingon na ako sa kaniya. "Go to a country where he can't find you and know about your whereabouts. Live there like you're a citizen there. I know that you can find a way, Iria. I know"

"I don't know. Ayoko ng iwan si dad na mag-isa. I know that he hurt me when I was young but he's still my dad. May galit pa rin akong nararamdaman para sa kaniya hanggang ngayon. And I want to vanish it like a bubble. I want to start a new life with him, with my child" malumanay kong saad at pinahid ang isang butil ng luha na kumawala sa aking mata. "Gusto kong mamuhay ng matiwasay kasama sila. Gusto kong patawarin na siya pero alam kong hindi gano'n kadali iyon. Gusto kong mamuhay na wala ng galit at poot sa puso ko. I want to live peacefully with the people who I love, Rence. I want that inside my heart"

"Iria, I know, babe, I know" ngumiti ako sa kaniya ng lumingon ito sa akin na agad niya namang ibinalik ang tingin sa harap. "Then you do it. Remember, I will always be by your side. Always, babe"