Hidden Pleasure (COMPLETED)

Chapter 23

Don't forget to vote and leave a comment! Enjoy reading!

Chapter 23

"WHEN WILL BE THE NEXT TRIAL?" tanong ko pagkaupo ko sa harap ng desk niya. "The exact date, Ken."

"Bakit ba atat na atat kang malaman kung kailan ang next trial mo?" nakasimangot niyang balik tanong sa akin kaya sinamaan ko siya ng tingin. "I'll text or call you when will be your next trial, okay?"

"Then why not now? Kung pwede naman?" mataray kong tanong ulit sa kanya dahil nagsisimula na akong mainis. "You're wasting my time here, Kendry."

"Why did you came here in the first place?" Kumunot na ang noo niya at umayos sa pagkakaupo sa kanyang swivel chair. "You can call me naman ah?"

"Gusto kitang makita at makausap personally. May mali ba roon?" Kanina pa ako naiinip dahil sa hindi niya agad masagot ang mga tanong ko. "And don't change the topic!"

"I'm not changing anything!" Buwelta niya at sinamaan ako ng tingin. "And don't raise your voice at me, young lady." Nakaramdam ako ng manginginig dahil sa tono ng boses na ginamit niya sa akin.

He's voice is cold as the winter breeze. Kaya kapag gano'n na ang ginamit niyang tono ay alam kong hindi na ito nagbibiro o kaya ay lumalabas na ang pagiging uncle side niya. Umiwas ako ng tingin sa kanya dahil sa sobrang pagtitig niya sa akin na may kasama pang diin.

"As I had told you, I'll text or call you the date and time of your trials. Just not now, okay?" Naging malumanay na ang boses na aniya kaya nakagat ko na lang ang pang-ibabang labi ko. "Did I scare you?" may alanganin man sa boses niya ay nagawa niya naman itong ibigkas ng hindi nauutal.

"A little but it's fine. Also, I am sorry for raising my voice at you a while ago, Kenny," mahinang ani ko dahil hindi ko alam kung makakaya ko pa bang tumingin sa kanya sa nakita ko kanina sa mga mata niya.

Narinig ko naman ang malalim nitong pagbuntong hininga kaya agad kong ibinalk ang tingin sa kanya at nakita ko ang paghilot nito sa kanyang sentido na parang sobrang laki ng problema niya.

"I-is there a problem, Ken?" nauutal kong tanong sa kanya na hindi naman siya sumagot agad. "I think, I need to go now. I'm sorry for disturbing you," akmang tatayo na sana ako ng pigilan niya ako na ikinatigil ko.

"Stay, sweetie." Tipid man ay alam kong may problema nga siyang iniisip ngayon. Base na rin sa mukha niya. Sa malaking bags sa ilalim ng kanyang mga mata na parang ilang araw na itong walang tulog. Ang nakakunot niyang noo at ang kaonti niyang pagpayat. "You're not disturbing me, Iria. It's just that... Damn!"

Napatalon naman ako sa kinauupuan ko ng marinig ang malutong nitong pagmumura na hindi ako sanay marinig mula sa kanya.

"Ano ba kasi ang problema, Ken? Care to tell me?" may pag-aalala ng tanong ko sa kanya.

"I can't tell you now, Iria." Umayos ulit siya sa pagkakaupo at tumingin sa akin. "Not now that you're in your fifth months."

Nawala ang pag-aalalang nararamdaman ko dahil sa sinabi niya. Ano ang hindi niya masabi sa akin? Ano ang mga itinatago sa akin ni Ken? At bakit ganito siya kaproblemado? Ang mga tanong na gusto kong itanong sa kanya pero hindi ko ginawa at sinarili ko na lang.

"You're making me curious..." Marahan kong saad na ikinaiwas niya ng tingin sa akin. "But make sure that I wouldn't know first before you tell me."

Nanlaki ang mga mata niyang ibinalik ang tingin sa akin habang nakaawang ang mga labi na parang hindi makapaniwala sa narinig mula sa akin. Ilang ulit pa siyang napakurap-kurap at ibinubuka ang kanyang mga labi para siguro magsalita na hindi naman niya nagawa.