Return of the Groom (Groom Series Book 2)

Kabanata 26

Kabanata 26: Mick

Mick's Point of View

Pinagmamasdan ko si Mama Judy habang umiiyak siya sa labas ng kwarto nila ni Papa Manuel. Nakasandal si Mama sa pintuan habang nakaupo sa sahig.

Ilang metro ang layo ko ngunit rinig na rinig ko ang mga ungol ni Papa at ng kanyang babae mula sa loob ng kanilang kwarto.

"Ahh. Ahh." si Papa at ng kanyang babae. Nagpatuloy lamang si Mama sa pag-iyak, hindi alam na pinapanood ko siya dahil nagtatago ako sa likod ng isang malaking vase sa may hallway.

I was too young to understand it all. But I knew that my mom's heart was breaking. And so was mine.

Labing isang taong gulang na ako. At simula noong nagkamalay ako, kung hindi man ito ang nasasaksihan ko ay ang pagtatalo naman nilang dalawa.

Sa panahong iyon, dahil sa batang pag-iisip, hindi ko lubos maunawaan ang lahat. Ang alam ko lang ay pinakasalan ni Papa si Mama dahil nabuntis si Mama sa akin. Both of them came from powerful families at ayaw ng pamilya ni Mama na hindi siya pakasalan ni Papa.

They did not marry for love. They married for the reputation of my mom's family. They married because of me.

Inabot ko ang gilid ng aking labi at marahan iyong pinisil.

"Aray." daing ko nang makaramdam ng kirot. Kaya ako may sugat at pasa sa gilid ng aking labi ay dahil sa suntok ni Papa sa akin kagabi. Hindi ako makakain nang maayos simula pa kaninang umaga.

"Ahhh. Lalabasan na ako!" ungol ni Papa. Dali-daling tumayo si Mama mula sa sahig at tumakbo patugong kusina ng aming malaking bahay, takot na maabutan ni Papa.

Naunang lumabas ang isang sexy at magandang babae na halatang batang-bata pa at sumunod sa kanya si Papa na inaayos ang kanyang sinturon.

Naikuyom ko ang aking kamao sa galit. Maliit man dahil eleven years old pa lang ay sinugod ko si Papa upang komprontahin siya.

"Why are you doing this to Mama?" sigaw ko sa kanya. He motioned the girl to leave at agad niya naman iyong nakuha. Naiwan kaming dalawa ni Papa sa labas ng silid.

Isang malakas na sampal ang dumapo sa aking pisngi na halos ikabingi ko. Naramdaman ko ang sakit doon ng ilang segundo bago iyon namanhid. Napahawak na lamang ako roon.

"You disrespectful child! Hindi ka ba tinuruan ng Mama mo ng magandang asal?" his voice thundered inside the house. Nanliit ako dahil sa kanyang sigaw. Ngunit nangibabaw sa akin ang galit at tapang kaya nanginginig man at natatakot ay ipinakita kong matapang ako.

Hindi iyon ang unang beses na sinampal ako ni Papa. Hindi iyon ang unang beses na pinagbuhatan niya ako ng kamay. Kagaya ng nasabi ko kanina, sinuntok niya ako kagabi. Maraming beses na iyong nangyari. Medyo nasanay na nga ako eh. Ngunit hindi ibig sabihin noon ay hindi na ako natatatakot at hindi na ako nasasaktan.

"Bakit mo sinasaktan si Mama?" Halo-halo ang emosyong aking nararamdaman kaya hindi ko na napigilan ang umiyak.

He reached for my neck, choking me. Nagawa niya akong buhatin sa ere gamit ang kanyang kamay at isinandal ako sa pader. Sinubukan kong tanggalin ang kanyang kamay.

Kitang-kita ko ang galit sa kanyang mga mata. Mistula siyang halimaw.

"Huwag kang makialam sa relasyon namin ng Mama mo! Dahil kung hindi ka sana dumating, hindi kami ikinasal sa isa't isa!"

Mas lalo niyang hinigpitan ang pagkakasakal sa akin kaya halos hindi na ako makahinga. Sigurado akong pulang-pula na ang aking mukha habang patuloy ang pagdaloy ng aking luha.