Return of the Groom (Groom Series Book 2)

Kabanata 1

Kabanata 1: Pain

Isang linggo na ang nakalilipas simula nang mangyari ang isa sa pinakamasakit na gabi ng aking buhay. Ang gabing pinagsamantalahan ako. At sinundan iyon ng isang nakapanlulumong araw. Ang araw na imbes ay kampihan ako at tulungan ng aking nobyo, mas pinaniwalaan niya ang kaniyang mga kaibigan at hinayaan ang sarili na kainin ng galit.

At simula rin sa araw na iyon, nakalimutan na ni Mick na itrato ako bilang isang tao.

Nagising ako sa aking tulog nang bumagsak ako sa sahig mula sa kama. I groaned in pain as I scratch my eyes.

Masakit ang aking ulo. What happened to me that night is still haunting me. How I was forced to do something against my will.

I want so bad to file a case. But I am without power.

In a country where justice is only for the rich, I simply have no ability to fight for it.

Hindi pa ako nakakatulog nang disente mula ng gabing iyon dahil pilit kong naalala ang masakit na alaala. Idagdag mo pa na palagi rin akong napagbubuhatan ng kamay ni Mick.

Kagaya na lamang ng nangyari ngayon. He pushed me out of the bed, the reason why I fell down the floor. Puwede niya naman akong gisingin na lamang ngunit mas pinili niya pang gawin iyon.

I sighed as I tried to stand up.

"Magluto ka na ng almusal!" sigaw niya.

Tahimik akong tumango upang sundin ang kanyang utos.

Gaya ng sabi ko, dalawang bagay lamang ang pumipigil sa akin upang iwanan si Mick. Una ay ang pagmamahal ko para sa kanya. Ikalawa ay ang kadahilanang wala akong pera pangsustento sa mga gamot at medikal na mga pangangailangan ng aking kapatid.

Tulala ako habang nagluluto ng pagkain.

Sa nakaraang linggo lang ay mayroong dalawang kasambahay dito sa bahay ni Mew.

But because of his promise to make my life a living hell, he fired the two househelps and made me do all the household chores. Ganoon siya kalupit.

At ang mas malala pa roon, he called my agency to fire me. And that was just the end of my beginning career. Nakakalungkot lang na hindi pa nga ako sumisikat, pinutulan na agad ako ng mga pakpak.

Hindi ko napansin na nasusunog na pala ang aking niluluto. Nabalik lamang ako sa aking huwisyo nang maamoy iyon.

"Shit!" mura ko.

Bumaba mula sa grand staircase ng bahay si Mick, ang aking magiging asawa sa susunod na buwan.

"Putangina!" sigaw niya nang maamoy ang nasusunog. "Kung may balak kang lasunin ako sa mga niluluto mo, siguraduhin mo lang na di ko malalaman." paratang niya.

It pains me so much. Ang taong mistulang mamahaling dyamante ang turing sa akin noon, ngayon ay itinuturing na lamang akong basura.

It hurts so much. To think na dapat ay dinadamayan niya ako, dumadagdag pa siya sa sakit na nararamdaman ko sa aking dibdib.

Tapos na siyang maligo at nakabihis na ng damit pang-opisina.

His eyebrows are crossed as he waits for me to finish cooking the eggs and bacon. Tapos ko ng lutuin ang fried rice.

Sanay ako sa gawaing bahay. My parents died in a fire accident. Maswerte kami ng aking kapatid at nasa eskwelahan kami nang mangyari iyon. Grade six si Gabriel at nasa first year college naman ako. It was five years ago. Masyadong mabilis ang paglaki ng apoy na kahit maliwanag pa ang araw, natrap sila sa loob ng aming bahay. Kaya naman nang maulila ay kinailangan kong maging malakas para sa amin ng aking kapatid.