Return of the Groom (Groom Series Book 2)

Kabanata 29

Kabanata 29: Kisses and a Hug

Isang buwan na ang nakalilipas simula noong insidente na akala namin ay nawawala si Elliot. Malapit na rin ang kanyang birthday at sobrang excited na ang bata.

"Papa, this will be my first birthday that we'll celebrate with Daddy Mick. I can't wait for it." ani Elliot habang kumakain ng kanyang cereals sa umaga. Nasisiguro kong ilang minuto na lamang ay darating na si Mick dito upang kunin siya dahil araw ng Lunes ngayon.

I somehow feel bad about his reaction. Dahil kahit paano, naguguilty ako. He could have spent his past birthdays with his father if I did not hide him. But I had my reasons, at sana maintindihan iyon ni Elliot pagdating ng panahon.

For his birthday this year, since wala rito ang iilang kaibigan at kakilala sa France, Elliot wants to have a beach party. Outing kumbaga. Hindi ko pa iyon nasasabi kay Mick but I'm pretty sure he'll agree to it.

Sa mga nagdaang araw, araw araw nagpapadala si Mick dito ng bouquet ng sunflowers. Ayaw kong isipin na ipinapadala niya iyon para sa akin. Iniisip ko nalanv na para iyon sa amin ni Elliot. Wala rin naman kasing mensahe ang bouquet kaya siguro ay hindi nga para sa akin. Ayaw kong mag-assume.

Sa una ay lagi iyong itinatapon dahil sa kagustuhan ni Gabo. Ngunit nang isang linggo na at nagpapadala pa rin si Mick ay nasayangan ako kaya't nagtalo kami dahil kahit paano ay gusto kong idisplay iyon sa sala.

"Why do you want to keep them? I'll buy them myself. We don't need to keep them and put them on display." galit na saad ni Gabo.

"They're just flowers, Gabo. They're harmless." depensa ko.

"I know they're harmless. But they are from Mick! Wala akong problema sa mga bulaklak. May problema ako kay Mick!"

"Like I said, they're just flowers, Gabo! They don't mean anything! Don't overreact!"

"I am not overreacting! I can see that you're slowly turning soft, Kuya! At hinahayaan mo ang sarili mo!" tumaas ang kanyang boses.

"I know myself. Huwag mo akong husgahan!"

"Hindi kita hinuhusgahan! Sinasabi ko lang ang totoo!"

"This is my penthouse. Masusunod pa rin kung ano ang gusto ko! So if I want to display the flowers, I will display them!"

"Then so be it! I am leaving! You can display your stupid flowers but I'll be leaving!"

Dumiretso siya sa kanyang kwarto kaya hinabol ko siya.

"What are you doing?" sigaw ko nang mapansin na kumuha siya ng luggage at marahas na kinuha ang kanyang mga damit sa kanyang aparador.

"I am leaving this penthouse! This is yours, like you said. And if I don't have a say about things here, then I should just leave!" aniya habang inilalagay ang kanyang mga gamit sa bagahe.

"Tumigil ka, Gabo!" banta ko. "Hindi ka aalis sa puder ko!"

"Watch me, Kuya. Watch me!"

Hindi maayos ang kanyang pagkakatupi sa kanyang mga damit ngunit nang matapos ay isinara niya ang bag at handa na sanang umalis.

"I hope you enjoy your flowers!" sarkastiko niyang saad bago nilampasan ako. Hinabol ko siya sa sala.

"Saan ka naman titira? Sa kalsada?" tumaas ang aking boses.

"Anywhere not here!"

I am so frustrated right now. Bakit niya binibig-deal ang mga bulaklak? It's not like I will get back with Mick just because of those stupid flowers!

Ngunit kahit paano ay nag-aalala ako para kay Gabo. I'm pretty sure he has nowhere to go. Maybe he can live with Pietro? But they're still young to live together!