The Eve | Minsung |

4

"Size yardım edeceğim."

—————————————————

Minho duyduğu şeyle şaşırmadan edemedi.

"Ne?"

"Duydun. Size yardım edeceğim."

Minho şüpheyle gözlerini kıstı.

"Neden fikrini değiştirdin?"

Jisung omuz silkti.

"Gördüklerimden sonra fikrimi değiştirmem normal değil mi? Yönteminizi sevmesem de amacınızı takdir ediyorum."

"Teşekkür mü etmeliyim?" Diye soran Minho'ya göz devirdi ve arkasını dönüp etrafı büyülenmiş gözlerle incelemeye başlası.

"Sizin hayranınız sayılırım."

"Vay canına. Babanı tehlikeye atacak şeyler yaptık ve sen bizim hayranımız mıydın?"

Jisung derin bir nefes aldı.

"Babama fiziksel bir zarar vermediniz. İnsanlar için yapmanız gereken şeyleri yaptınız. Bulunduğu yeri haketmeyen insanların kirli çamaşırlarını ortaya döktünüz. Bunu takdir ediyorum ve size hak veriyorum. Babam olması yaptıklarını onayladığım anlamına gelmiyor. O eskiden böyle değildi. Son zamanlarda çok değişti."

Minho onun yanına yürüdü. Yan yana durup manzarayı seyretmeye başladılar.

"Evet eskiden böyle değildi. Onu severdik. Onu herkes severdi. Ancak son birkaç yıldır çok değişti. Bunu durdurmazsak masum insanlar ölmeye devam edecek. Sınıf ayrımı başladı. İnsanlara karşı acımasız olmaya başladı."

Jisung göz ucuyla Minho'ya baktı.

"Dışarıya çıkmayı nasıl başardınız?"

"Bu bir sır. Henüz sana güvenmiyorum."

Jisung ona göz devirdi.

"Acıktım ve duş almaya ihtiyacım var."

"Önce video çekmeliyiz."

Jisung merakla ona baktı.

"Ne videosu?"

"Baban için. Hadi gidelim."

Minho Jisung'u aynı odaya götürüp ellerini bağladı.

"Birazdan babanı arayacağız. Sana biraz zarar vermem gerekecek."

"Zarar mı?" Jisung endişeyle sordu.

Minho ona yaklaşıp cebinden bir bıçak çıkardı ve Jisung'un köprücük kemiğini işaret etti.

"Şuraya minik bir kesik. Olur mu?"

"Şart mı?"

"Babanı ikna etmemiz gerekli."

Jisung ofladı.

"Peki."

"Merak etme. Korkmuş görün ve ayak uydur."