The Eve | Minsung |

18

"Yarın gece Minhyuk bir kumarhaneye gidecek ve biz de onu kaçıracağız."

—————————————————

Jisung bugün daha ne kadar kötü gidebilir diye düşündüğü anda gelen başka bir telefonla neredeyse oturup ağlayacaktı.

Gelen arama Joo'dandı ve her ne dediyse panikle hızlıca onun söylediği yere gittiler. Yolda defalarca Chan'a ne olduğunu sordular ama Chan hiçbir şey söylemedi. Sonunda bir ara sokakta durduklarında Jisung birbirlerine sarılıp ağlayan üç çocuğa şaşkınlıkla bakakaldı.

"Neler oluyor?" Diyen Felix, korkusundan Minho'nun koluna yapıştığının farkında bile değildi.

"Az kalsın-" Joo bağırdığında Chan onu eliyle susturup hızlıca uzaklaştı ve Joo'dan kendisini takip etmesini istedi. İkisi uzaklaştığı sırada Felix hızlıca yere çökmüş ağlayan çocuklara doğru koştu.

"Ne oldu?" Diye sordu titrek sesiyle. Changbin ve Minho da yanlarına gidip yere çöktüğünde Jisung uzaktan onları meraklı ve üzgün bakışlarla izlemeye başladı.

Hyunjin saçını okşadığı çocuğu geri çektiğinde Felix uzanıp Hyunjin'in ve Seungmin'in gözlerinden akan yaşı sildi.

"Ne oldu?" Diye tekrarladı sorusunu üzgün bakışlarla onlara baktığında.

Hyunjin ise Jeongin'in gözlerini silip ondan uzaklaştı.

"Polislere yakalandı." Dedi iç çektiği sırada.

"Ne?" Diye sordu Changbin yüksek çıkan sesiyle.

Minho onun kolunu uyarıcı bir şekilde sıkıp kaldırdı ve uzaklaştırdı. İkili Chan ve Joo'nun yanına ilerlediğinde Jisung da sessizce yere çökmüş ağlayan çocuklara doğru ilerledi. Ne yapacağını bilemediği ve onları rahatsız etmek istemediği için sessiz bir şekilde bekledi.

"Özür dilerim." Dedi Jeongin dizlerini kendine çekip.

"Senin suçun değil." Dedi Seungmin hemen.

Felix hızlıca Hyunjin'e sarıldığında ağlamaları azalmıştı.

Jisung'un önündeki manzara yüreğini parçaladı. Onlar gerçekten bir aileydi. Biri düşerse hepsi düşüyordu. Kavga da etseler dönüp dolaşıp birbirlerinden destek alıyorlardı.

Peki ben gerçekten onlardan olabilecek miyim?

Beni aralarına alırlar mıydı?

Bana da bu şekilde sahip çıkarlar mıydı?

Jisung dolu gözlerle çıtını bile çıkarmadan öylece durduğunda Felix onu farketti ve elini sallayarak yanlarına gelmesini söyledi.

Jisung tereddütle Hyunjin'e bakarken Hyunjin'in ona gülümsediğini gördü.

"Hadi!" Dedi sitemle Felix.

Jisung çekingen adımlarla yanlarına ulaştığında Felix'in onu hızlıca aşağı çekmesiyle yere çöktü ve kendisini Felix'e sarılırken buldu. Felix bir omzunda Hyunjin'i, diğerinde ise Jisung'u yatırırken karşısındaki Seungmin ve Jeongin ikisili başlarını birbirlerine yaslayarak öylece oturuyorlardı.