# Güzel şeyler zaman alır...
Akşam saat 22:00 gösteriyordu. Odanın içi çok sessizdi , sanki herşey bitmiş matem havası çökmüştü.
Derin , Okan 'nın yollarını gözlüyordu. Üç gündür uyumadığı için gözleri şişmiş , kafaya takmaktan zayıflamış...
Derin elindeki bebeğini uyutuyordu. O arada kapı zili çaldı.
Derin "bu saatte kim şimdi" dedi ve elindeki bebeğini yatağa yatırdı. Kapıya doğru gitti ve kapıyı açtı .
Karşısındaki Okan 'ı görünce üzerine atladı.
Derin "hoşgeldin"
Okan "hoşbuldum"
Derin , Okan 'nın belinden ayrıldıktan sonra şöyle der "sen gittiğinden beri kendime gelemedim"
Okan "çok zayıflamışsın , kendini niye bu kadar harap ettin?"
Derin "çok korktum ömrünün sonuna kadar hapisten çıkamıycaksın zannettim"
Okan "bak çıktım"
Derin "gözümüz aydın! ayakta kaldın hadi içeriye gir"
İçeriye girerler...
Okan "ben annem gili arayım, beni merak etmişlerdir"
Okan , annesini arar...
Telefon açılır .
Ayşegül " yavrum hapisten çıktın mı?"
Okan "evet anne çıktım"
Ayşegül "gözümüz aydın!"
Oradan Helin ve Mery sesi gelir " geçmiş olsun abi!"
Okan "sağolun kızlar"
Ayşegül "seni yormayalım yavrum , dinlen sen"
Okan "tamam annem, görüşürüz"
Ayşegül "görüşürüz"
***
Yataklara geçilmişti . Alt katta yatan Gülistan, üstünde yatan Nermin 'le konuşuyordur.
Gülistan "hocamız bana taktı ya bana yemek ye diyip duruyor.
Nermin "iyi ediyor"
Gülistan "ne iyi etmesi ya başkalarına karışmıyor"
Nermin "kursta senden başka herkes yemek yiyor , tek sen yemiyorsun. Yaşın ilerledikçe kemik erimesi olursun benden söylemesi"
Sonra Ceren yatakhaneye gelir ve lambaları kapatır " yatın artık"
Sabah olur
İdarede Kemal bey , Gülistan 'ı bekliyordur.
Gülistan, Kemal 'i görür. Ayakta olan babasının elini öper
Gülistan "hoşgeldin baba"
Kemal "hoşbuldum kızım"
İdarenin koltuklarına otururlar
Gülistan "annem gil gelmedi mi?"
Kemal "annen gil sonra gelecekler"
Gülistan "hm neyse"
Kemal "bu arada abin hapisten çıktı."
Gülistan "gerçekten mi? Gözümüz aydın!.."
Kemal "gözümüz aydın"
Gülistan "ne zaman çıktı hapisten"
Kemal "dün akşam"
Gülistan "iyi"
