23. Bölüm: Yorucu Bir Gün

20 6 0
                                    

''Çocuklar!''

''Ay Güneş kulağım patladı!'' diye cevap verdi Can.

''O da bir şey mi? Benim beynim patladı.'' dedi Bora. 

''Cıvımayın ya! Anlat Güneş sen.''

''Hani benim küçükken bir kaç yıl gittiğim boks kursu vardı ya.''

''Evet.'' dediler hep bir ağızdan.

''Ekin hoca sürekli en başarılı öğrenci olduğumu söylüyordu ya.''

''Evet!''

''Şimdi sıradaki öğrencileri denemek için onlarla antrenman yapmamı istiyormuş!''

''Çocuklarla mı? Kanka öldürürsün sen onları.'' dedi Ece.

''Yok bizim yaşlarımızdalar sanırım.''

''Dur!'' dedi Can.

''Ne oldu?''

''Erkek var mı?''

''Bilmem. Vardır.''

''Can merak etme zaten ona asılacak olursa Güneş maçta onun ecladını yüzer.'' dedi Ece yine.

''Eclad ne demekti ya?'' dedi Bora.

''Hayvan derisi demek ileri zekalı arkadaşım.''

''Saat kaçta?'' diye sordu Mete.

''Beşte.''

''Güneş?''

''Efendim

''Saat kaç?''

''Dört buçuk...'' birden gözlerim açıldı ''Dört buçuk!''

Hemen eve çıktım siyah eşofman altının üzerine siyah spor atletimi giyip onun üzerine de beyaz kalın kapşonlumu  giydim. Hava soğuk malum. Bir çantanın içine bir havlu boks eldivenlerimi ve bez eldivenlerimi aldım ve erkenden gitmek için bizimkilere mesaj atıp çabucak evden ayrıldım.

Yaklaşık on dakika sonra vardım ve kurs binasına girdim. Girer girmez yıllardır olduğu gibi kapının karşısında danışman masasında oturan Gönül abla beni karşıladı.

''Gönül abla?''

''Buyurun.'' derken yüzüme baktığında şok olmuştu.

''Güneş!'' derken ayağa kalktı ve bana doğru geldi.

''Gönül ablam. Seni çok özlemişim. Nasılsın?''

''Çok iyiyim de seni buralara hangi rüzgar attı bakalım?''

''Aşk olsun Gönül abla. Ben seni özleyip de gelemez miyim?''

''Hadi hadi yemezler. Ben seni dört yıldır tanıyorum.''

''Ekin hoca çağırdı. Yeni öğrencileri test etmemi istiyormuş.''

''Tabii bu iş en yetenekli öğrenci olarak sana geldi.''

''Evet. Benim şimdi gitmem gerek. Sınıf nerede?''

''Eski yerinde canım benim.''

''Tamam. Çıkışta görüşürüz.''

''Görüşürüz tatlım.''

Oradan ayrılıp koridorun sonunda ilerledim ve kapalı olan kapıyı tıklatıp içeri girdim.

''Ekin hocam?''

''Güneş.''

Ona doğru gidip sarıldım.

Güneş Tutulması (TAMAMLANDI)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin