Güneş Tutulması (TAMAMLANDI)

16. Bölüm: Parti

Ah şu annelerin arkadan iş çevirmesi yok mu. Beni deli ediyor. Bu yıl üniversite sınavına gireceğimiz için stresimiz vardı ama annelerimiz bizim gevşememizden yana. Strese girmeyelim diye yapacakları bizi çeşitli aktivitelerin içerisine sokmak oluyor. Şimdiki de AVM de bir kafede verilecek partinin konuk listesine yazmak olmuş. Neden? Hayır neden yani? Tamam büyük ihtimalle Ece dışındaki 3 şahısla konuşmuyorum diyedir. Ama neden? Allah'ım haykırarak sövesim var neden diye. Neyse biz bunu nasıl olduysa kabul ettik. Cidden nasıl oldu bu?

Ben ve Ece odamıza gidip hazırlanmaya başladık. Ben altıma koyu siyah kot şort ve üzerime siyah oversize tişörtümü giydim ve Ece'nin ne giydiğine bile bakmadan saçımı yapmaya başladım. Saçımı da düzleştirip tepeden sıkı bir at kuyruğu yaptım ve önlerinden birkaç tutam çıkarttım. Makyaj yapmadan aynanın karşısına geçtim ve yansımama baktığımda kendimi garipsedim. Neden bilmiyorum ama bir garip oldum. Yansımama uzun uzun baktıktan sonra yine Ece'ye bakmadan odadan çıktım. Siyah spor ayakkabılarımı giyip bahçe kapısının önündeki merdivenlere oturup diğerlerini beklemeye başladım. Kafamı demirlere koyduğumda arkamdan bir ses yükseldi.

''Çok mu yoruldun?'' arkama baktığımda sesin sahibinin Mete olduğunu gördüm ve hiçbir şey söylemeden önüme döndüm.

''Hadi ama! Tüm hafta böyle mi yapacaksın?'' 

Yine cevap vermedim.

''Peki.'' dedi ve yanıma oturdu.

''Kalk.''

''Hayır.''

''Kalk!'' dedim bu sefer ona bakarak.

''Hayır!'' dedi bana bakarak.

Tam onu azarlayacaktım ki diğerleri geldi.

''Hop sakin!'' dedi Can.

''Ne oluyor abi?'' dedi Bora.

''Yok bir şey. Gidelim.'' dedim ve yola çıktık.

(5 Dakika Sonra)

''Hangi kafeydi?''

''Kafe Latte'' dedim Ece'ye

''Hadi ama! Onunla konuşuyorsun!'' dedi Can. Bende Ece'ye baktım ve o anlatmaya başladı.

''Yaptığınız olay yüzünden size kızgın.'' dedi ve ben ona bakınca ekledi. ''Hem de çok!''

Konuşurken kafeye girmiştik bile. Bir masaya oturduk ve içecek söyledik. Sonra arkamızdan bir ses yükseldi.

''Çocuklar!'' bu tanıdık bir sesti.

Ece ''Amir?'' deyince gözlerim kocaman açıldı. Cidden burada olamazdı. Değil mi?

''Buyun benim.'' dedi ses.

Tanrım cidden mi? Burada mı? Yanımda mı? Ben ne günah işledim de bu insansı cisimle aynı ortamdayım ya!

''Güneş selam.'' dedi Amir. Tam sarılmak üzereydi ki eğilip elini sıktım. Ama tek kelime bile etmedim. Edemedim değil etmedim. Arada büyük fark var.

''Burada ne yapıyorsunuz?''

''Tatildeyiz asıl sen ne yapıyorsun!'' dedi dişlerinin arasından Bora.

''Burası amcamın kafesi. Yazları gelirim.'' dedi Amir. Şimdi böbreğimi şuracığa atıp 'Al ne yapacaksan yap ama git!' diyesim var ama olmuyor işte.

''Ne kadar buradasınız?''

''Gitmemize 5 gün kaldı.'' dedim Amir'e bakmadan.

''Tamam size iyi eğlenceler.''

''Ya tabii.'' dedim arkasından sessizce.

''Ne işi var lan bunun burada!'' dedi Can sadece bizim duyabileceğimiz bir ses tonunda.

Cidden ya. NE İŞİ VAR LAN BUNUN BURADA!