Güneş Tutulması (TAMAMLANDI)

2. Bölüm: Selam Ben, Ben Senim

Madem kalmaya bu kadar meraklısın, ben de sana kendimden bahsedeyim. Hadi baştan başlayalım. Ben Güneş. Güneş Yılmaz. Annemin adı Cansu, babamın adı Metin. 2 tane de bana göre kafasız mı kafasız olan ikiz kardeşlerim var. Benden 2 yaş büyükler ama ben onlara kardeşim diyorum. Ama onlara göre '2 yaş 2 yaştır'. Neyse, kız kardeşimin adı Gece, erkek kardeşimin adı Dolunay. İkiz olmalarına rağmen birbirlerine hiç benzemiyorlar. Büyük ihtimalle biri kız, biri erkek olduğundandır. Benim 5 kişilik bir arkadaş grubum var. Mahalledeki herkes bize Fesatlar diyor.

Ben, Ece, Bora, Can ve Mete. Benim için grubun asi, kavgacı ve serti derler. Haksız değiller, ama biraz abartıyorlar. Çok kavga etmişliğim ve o kavgalardan burnum bile kanamadan çıkmışlığım var. Ek olarak dört yıl boks kursuna gittim .Ama mahalledekiler benden sanki bütün Dünya'yı öldürmüşüm gibi bahsediyorlar. Ece grubun moda bakanı. Her kıyafetimizi o seçer, alır, giydirir. Bizimkiler kızlarla buluşmaya giderken mutlaka önce Ece'yi evlerine çağırır, birkaç kıyafet seçtirir sonra bizim eve gelip onları denetir. Doğru düzgün giyebilecekleri bir şeyler yoksa, hep beraber alışverişe gideriz. Alışveriş bittiğinde yine bizim eve gelip erkekler torba torba kıyafet denerken bizde giydikleri kıyafetleri 10 üzerinden puanlarız. Bizim eve gelip denetiriz çünkü benim odam onların odasından gereksiz derecede büyük ve aynı şekilde gereksiz derecede büyük bir giyinme dolabım var. Bora grubun her zaman aç olan üyesi. Çok yiyorsun Bora çok. Ama çokta komiktir kendileri. Birimizin morali bozuk olsun hemen şaklabana bağlar. Hatta bazen öyle bir güldürür ki, gülmekten karın kası yapacak duruma geliriz. Can grubun çapkını. Telefonunda bir sürü  kız kayıtlı. Ve işin garip yanı hiç birinin adını normalde hatırlamaz. Sadece kızın ismini telefonda görünce hatırlar. Mete grubun adamı. Adam gibi adam kendisi. Her şeyi yapar. Yeri gelince ciddi. Yeri gelince komik. Yeri gelince kavgacı. Yeri gelince nazik olur. Ama bize karşı çok az olur. E bir zahmet nazik olmasın bizimleyken. En yakın arkadaşlarıyız biz onun.

Şimdi bana geri dönelim. Dediğim gibi, ben Güneş Yılmaz. Kumral saçlı, kehribar gözlü, uzun boylu bir kızım. Müzik dinlemeyi, çizim yapmayı, dans etmeyi, bateri ve gitar çalmayı, voleybol oynamayı, kaykay binmeyi ve şarkı söylemeyi severim. Tabii ekten piyano da çalabiliyorum. Çok önceden öğrenmiştim ama pek çalmam. Sesimde fena değildir. Pizzaya bayılırım. En sevdiğim renk siyah. Etek ve elbiseye çok fena alerjim var. Nefret ederim. Öldürseler giymem. 17 yaşındayım. Kardeşim Dolunay İtalya'da gastronomi, Gece ise moda tasarım öğrencisi. Ve ben Dolunay sayesinde müthiş pizzalar yiyeceğim.

Ben reklamcılık taraftarıyım. Hedefim reklamcı olmak. Set ortamlarını seviyorum. Ece'de Gece gibi moda tasarım okumak istiyor. Çizimleri çok güzel ve kıyafet konusunda epeyce iyi. Can hukuk istiyor. Avukat olmak ilkokuldan beri hayali. Ve bu hayalinin peşinden koşup hiç pes etmediği için onunla gurur duyuyorum. Hepimiz duyuyoruz. Bora psikolog olmak istiyor. Zihin gücüyle yemek getirmek için olmak istemesi seçeneği hepimizi korkutuyor. Mete bilgisayar mühendisliği istiyor. Bu mesleğe adeta aşık. Eminim yakında daha başka kişilerle tanışacaksın. Konumuza dönelim. Herkesin hayatında bir dönüm noktası olmuştur. Belki olmuştur ama sen farkında değilsindir. Belki de gerçekten olmamıştır. O zaman hadi günümüze geri dönelim. Hayatıma hoş geldin yeni dostum. Seninle çok iyi anlaşacağız. Bundan %100 eminim.

Hala cesaretin var mı?

Var demek.

İyi. Sen bilirsin.