İyi okumalar...
"Akşam yemeğine galıyonuz bırakmam valla." deyip seccadesini katladı.
"Çınar'a sor-
"Çınar hele bir hayır desin. Bak ne yapıyom eşeği."
Salona geçtiğimizde Elvina ve abimin telefonlarıyla oynadığını gördüm. Çınar ile Mehmet Dede de konuşuyorlardı. Beni gördüğünde gülümsedi. Kaba olmamak adına ben de tebessüm edip Elvina'nın yanına geçtim. Sıkılmamıştır umarım.
"Yemeğe bizde galıyonuz, bırakmam." dedi nine.
Çınar tekrar bana döndü. 'Olur mu?' der gibi bakıyordu. Başımı salladım. Zaten olumsuz birşey deseydim Emine Nine beni öldürürdü.
Ben de Elvina'ya dönecektim ki onun da abime bakıp başını salladığını gördüm. Demek abim de Elvina'ya sormuştu. Kaşlarımı kaldırarak kucağımdaki ellerime baktım. Bunlar iyice olmuştu.
Ortamda bir sessizlik vardı. Kimse niye konuşmuyordu? Emine Nine o güzel çeneni açsan ya.
Emine Nine ayaklanırken bütün bakışlar ona döndü. Mutfağa mı gidiyordu acaba? Şimdi peşinden gitsem belki kadın üstünü değiştirecek rezil olurdum. Boşverip oturmaya devam ettim.
Tabak çanak sesi geldiğinde Elvina'nın dizini dürtüp ayağa kalktım. Mutfağa giderken arkamdan geliyordu.
"Ninem bizim yapacağımız birşey var mı?"
"Şu örtüyle kasnağı götürüverin gızım." dediğinde duvara asılı olan kasnağı ve masanın üstündeki örtüyü alıp salona götürdüm.
"Yapacağım birşey var mı?" diyen Çınar'a baktım.
"Yok, biz yapıyoruz." deyip tebessüm ettiğimde o da gülmüştü.
Ben herkese tebessüm ediyordum, nineye de Mehmet Dede'ye de. Onlar da gülüyorlardı ama Çınar'a tebessüm edince ve karşılık verince biraz farklı hissetmiştim. Yaptığım yanlış mıydı?
Mutfağa geri dönüp Emine Nine'ye yardım ettim. Yer sofrası hazırlamıştık ve çok güzel görünüyordu. Önce Emine Nine ve Mehmet Dede oturdu.
"Davetiye mi bekliyonuz gelseniz ya." dediğinde Elvina ile yan yana oturduk. Elvina Emine Nine'nin yanındaydı. Emine Nine'nin yanına Mehmet Dede, onun yanına Çınar, onun yanına da abim oturmuştu. Abim ile yan yana olduğumuz için rahattım.
Mehmet Dede ev ekmeğini kesip hepimize dağıttı.
"Ellerine sağlık Emine Nine'm cacık çok güzel olmuş."
"Cacığı Defne yapıverdi."
Çınar'ın tepkisini merak etmiştim ister istemez. Ona baktığımda çenesini yavaşça durdurdu. Bana döndüğünde yakalanmışım gibi hissettim.
"Eline sağlık."
"Afiyet olsun."
Umarım duymuştur sesimi. Neden utanmıştım şimdi ben? Gözlerimi tabaktan ayırmadan yemeğimi yemeye devam ettim.
Abimin kolumu dürtmesiyle ona baktım.
"Senin yaptığı şeyi beğenmiş görüyor musun? Yemeklerini de beğenir kesin." dediğinde anlamsızca ona baktım. Kıskanması gerekmiyor muydu?
Ortamda sadece çatal bıçak sesleri duyuluyordu. Şuan mutluydum ya. Abim yanımda, samimi insanlar var...
"Eee Doğukan'ım var mı biri?" diyen Emine Nine ile Elvina boğuluyordu. Ben sırtına bir kaç kez vururken Emine Nine su uzattı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ABİS
Short Story"Neden söylemedin?" "Araştırdığıma ve deneyimlerime göre anksiyete bozukluğu olan insanlar psikoloğa gitmek istemiyorlar. Senin gibi normal karşılıyorlar. Sana psikoloğum dersem beni kovardın ve seni gözlemleyemezdim. Öğrenci olarak karşına çıkmamı...