ABİS

31.Bölüm

İyi okumalar...

Multi:bindallı
Kapının çalmasıyla bindallımın eteğini düzeltip yatağımdan kalktım. Annem mi gelmişti acaba... Bugün hiç konuşmamıştık.

"Gel."

Emine Nine'nin baş örtüsünü gördüğümde gülümsedim. Kısa boyuyla kendini odama atıp hemen kapıyı kapattı. Küçük adımlarıyla karşıma geldi.

Evet iki hafta geçmişti telaşla. Kına hazırlığı, düğün hazırlığı... Kınayı evde yapmayı teklif etmiştim annem de memnuniyetle kabul etmişti. Yani, gerek yoktu bence öyle ayrı salon tutmaya. Az kişi olmasını istediğimden de evde olmasını istemiş olabilirim.

Abim bir hafta önce gelmişti. Söylediğine göre Elvina'nın ailesiyle çok iyi anlaşmışlar. Ki bugün de Elvina'nın annesinden gördüğüm kadarıyla baya sıcak davranıyordu.

"Gızım, ne güzel olmuşun..."

Gözleri hemen dolmuştu. Çok tatlı görünüyordu şuan.

"Teşekkür ederim ninem."

Elini öpüp alnıma götürdüm. Hemen sonrasında sarıldı.

"Seni görünce... Gençliğim geliverdi aklıma. Böyle gırmızıla içinde, su gibi..."

Yüzüme bakmadan söylediği şeylerle benim de gözüm dolmuştu. Şaka maka evleniyordum.

"Allah mutluluğunuzu daim etsin inşallah. Bu gonuşmayı yarın yapıvecedim emme dayanamadım."

Ellerimi tutup yüzüme baktı.

"Çınar ile yakışacak en doğru kişi sensin gızım. İkiniz de yaralı, ikiniz de pes etmemiş... Sen onun öyle göründüğüne bakma. Ben kaç kere bağrımda ağlamasına şahit oldum... Sanma küçükkendi. Hala öyle o. Daha bir ay önce... Canı sıkılmış yine, döktü gözyaşlarını. Vah oğlum. Dedim, milletin dertlerini mi çekeceksin dedim... "

Boğazını temizleyip devam etti.

"Birbirinize hep merhem olun gızım. İzin vermez o, yara bandı sevmez. Sen gidip yapış onun yarasına, sen ol merhem elinden geldiğince olur mu?"

Akan gözyaşımla başımı salladım. Şuan bile öyle özlemiştim ki onu. Bugün görüşememiştik hiç. Şimdi nine onu hatırlatınca daha da özledim.

"Fark ettim ben de onu ninem. Merak etme sen. Benimle yaşadığı sürece acısını tek başına yaşamayacak."

Gülümsedi.

"Sağ olun var olun inşallah. Ben dua ediyom ama nereye gadar. Siz de edin emi? Hadi ben çıkayım da anana yardım edeyim. Birazdan başlar gecen."

Elimi patpatladıktan sonra odamdan çıktı. Daha saniye geçmeden Elvina ile annesi geldi bu sefer.

"Selam!" diyerek yatağımın kenarına geçti annesi.

Bu kadın çok neşeliydi ve etrafına da neşe saçıyordu. Ben bile az önce ağlamama rağmen mutlu olmuştum. İhtiyacım olan insanlar listesinde ikinci sırada olabilir. Birinci sırada Çınar var da.

"Selam, hoş geldiniz." dedim gülerek.

Pelin Anne de Emine Nine gibi bakıyordu. Özenir, mutlu, imrenir şekilde. İncinmemden korkacaklarmış gibi. Belki de korkarlardı.

"Hayır makyajını ben yaptım diye demiyorum ama gerçekten çok iyi olmamış mı?"

Evet makyajımı Elvina yapmıştı. Başıma da zaten takacağım taç olunca sade bir su dalgası yapmıştık.