James masaya bıraktığı fotoğrafı aldım. Yine mi! Hep kızları gruba alıyoruz. Ayrıca bu seferki Emily ve Sam' den bile güzel. Ben bu grubun en çirkiniyim galiba. Kahverengi saç, açık ela gözler. " Bu sefer zor olacak kızın adı Sophie. Sophie' nin annesi ve babası zengin o yüzden Sophie koruma ordusuyla geziyor" o konuşmasını bitirir bitirmez sorumu sordum. Bu aralar çok soru soruyorum "Madem kız ordusuyla geziyor biz nasıl ona yanaşacağız?" James bana bakarak güldü. Bunda gülünecek bi şey yoktu ciddi bir soru sordum. James bana bakmayı kesip Emily'e döndü." Emily sayesinde. Emily'nin gücü rüyaları kontrol edebiliyor. Ayrıca düşünce okuyabiliyor." Anladığımı belli edercesine kafamı salladım ama anlamamıştım.
*
Emily tam 35 dakikadır gözünü kırpmamıştı. Gerçek anlamda gözünü kırpmamıştı. James'e eğilip sessizce "Bu normal mi?" diye sordum. Cevap vermemişti. Emily bir anda eski haline döndü ve başını olumlu bir biçimde salladı. "İş tamam. Yarın burada olur. Şimdi herkes yatsın. Ally, sen ve Emily aynı odada kalıyorsunuz." Peki ya Sam. Sam ile aynı odada kalmaktansa Emily ile kalırdım daha iyi. Odama çıktım. Emily'de arkamdan. Yatağıma oturdum. Emily'de yatar pozisyonda yatağına oturdu. Bir soru yöneltmek istedim " Neden konuşmuyorsun? Yani konuşmak güzeldir. İçini dökersin, rahatlarsın." Bana baktı ve...." Be-benim geldiğim ye-yerde ko-konuşmak hoş karşılanmaz." Konuşmuştu. İlk kez konuşmuştu. Sesi çok güzeldi. Sadece konuşmasına rağmen. "Peki sen nerelisin?" dediğimde kalkıp odadan dışarı çıktı. Bu kadar mı sıkmıştım canını. Geri geldiğinde elinde bir laptop vardı laptobu açtığım zaman ilk gözüme çarpan siteye bastım aynen şöyle yazıyordu: "Yetimleri küçük hanımefendiye çeviren yetimhane" onun yetimhanede yetiştiğini biliyordum ama böyle olmasının nedeninin yetimhane olduğunu bilmiyordum. Ona döndüğümde yatağında uyur pozisyondaydı. Ona dokunmadım ve bende uyumaya karar verdim...
