Seçilmişler mi? Şaka mı bu? Biraz sonra insanlar "şakalandın " diye çıkacak ve olay bitecek diye düşündüm ama kimse çıkmadı. Bende aval aval adamın yüzüne bakmaktansa ona o an sorulabilecek en mantıklı soruyu sordum"Ne?"kısa ve öz. Adam devam etti" Bu biraz saçma gelebilir ama sizler özelsiniz, sizler özel olarak seçildiniz. Hepinizin güçleri var. Anladın mı?" Anladığımı belli edercesine kafamı salladım ama ağzım hala açıktı." James ve Emily ilk görevlerini yaptılar. Şimdi şu fotoğraftaki kızı bulacaksınız. İyi şanslar. " dedi ve ortadan yok oldu o yok olurken ben de resme baktım çok güzeldi. Kızıl saçları beline kadar iniyordu. James fotoğrafı elimden aldı."Hadi hazırlan ilk görevine çıkacaksın." Bir soru daha sorayım dedim"Neredeyim ben?" James sakin bir ses tonuyla "Evimde" dedi.
*
Kaç saat oldu hala yürüyorduk. Artık ayaklarımı hissetmiyordum. On ikinci kere" Geldik mi?" dediğimde James'de on ikinci kez sinirli bir şekilde adımı söyleyince susmaya karar vermiştim. Soruma cevap verilmemesinden nefret ederdim, kim etmez ki" Geldik" deyince geç de olsa sorumun cevabını almıştım. Burası filmlerdeki karanlık caddelere benziyordu. Tam kızı nasıl alacağımızı soracakken yanımızdan rüzgar kadar hızlı biri geçti. O kadar hızlı geçti ki cinsiyetini bile seçememiştim." İşte orada" deyince James' e baktım kendinden emindi." Peki nasıl yaka-" sözümü bitirmeden James "Sam!" diye bağırmaya başlayınca James'in normal olup olmadığından şüphelenmeye başlamıştım ki yanımdaki ses ile irkildim." Beni mi arıyorsun?" Tahta çitlere yaslanan ve fotoğraftaki kızın tıpkısının aynısı olan kız. Elinde siyah bir topu yukarı atıp tutarken James " Bizimle gelmen gerek." dedi. Kız bize bakıp "Polis misin? " diye sordu. James hayır anlamında başını salladı. " Tamam geliyorum" dedi. Gerçekten bu kadar kolay mıydı?
