Yazarın Ağzından...
Kara Ruh savaşı sıkılarak izliyordu ama Olivia Emily'i kalbinden vurunca keyfi yerine gelmişti. Ally'i görünce keyfi kursağında kaldı. 'Aptal kız' diye düşündü. Emily'nin uyandığını gören Kara Ruh'un öfkesi ikiye katlandı. Ally hala yerdeydi. Kara Ruh Ally'e yaklaşan Andy'i gördü. Andy'nin saldıracağını düşünsede Andy'nin surat ifadesi hiçte saldıracak gibi durmuyordu. Ally'nin baştan beri onun zaafı olduğunu biliyordu. Ally'i kaçırdıkları günü hatırlıyordu da... Andy kendini bir odaya kapaymış ve iki hafta çıkmamıştı. Ama Andy farkındaydı. Kardeşinden uzak durmalıydı.Kara Ruh, Andy'nin zaafını yok etmeye karar verdi. Elinde oluşturduğu kara büyüyü Ally'e nişan aldı ve fırlattı.
Andy, Kara Ruh'un bir kalleşlik yapacağını biliyordu. O yüzden gözü hep Ally'nin üstündeydi. Kara Ruh'un, Ally'e göndersiğini gördüğünde Ally ile anılarını düşündü. Gerçi pek fazla anıları yoktu ama çocukken doğum günlerinde yanında sadece Ally olurdu. Arkadaş edinme konusunda pek iyi olduğu söylenemezdi. Ally ona pasta alır, mum yakıp şarkılar söylerdi. Andy için Ally'nin sesi meleklerden daha güzeldi. Ama normal günlerde ona kötü davranmak zorundaydı. Eğer aksini yaparsa geceleri kötü rüyalar görüyordu. Bu giderek alışkanlık olmuştu. Bir süre sonra da kardeşine olan sevgisizliğini gerçek sanmaya başlamıştı. Ta ki 18. doğum gününe kadar... Yanında bir tek Ally vardı. Ally yüzsüzdü. Ama onun kardeşiydi.
Andy hiç düşünmeden büyünün önüne atladı. Şimdi en azından kardeşi onu iyi biri olarak tanıyacaktı.
Kardeşi, Olivia, Seçilmişler ve bebeği...
Ally'nin Ağzından...
Olivia "Andy!" diye bağırıp Andy'nin yanına koşarken, savaş durmuştu. Ben... ben sadece ona bakıyordum. Benim için kendi canını vermişti. Beni kendi canından değerli görmüştü.İçimde yükselen şeyin adını bilmiyordum
Kafamı kaldırdım. Kara Ruh...
Bunu o yapmıştı. Andy'i o öldürmüştü. Kardeşimi. O. Öldürmüştü.
İçimdeki şey körüklenmeye devam ediyordu. Bunun yavaş yavaş bir yangına dönüşeceğini biliyordum.
Kara Ruh'a doğru yürümeye başladım. Göz ucuyla Olivia'ya baktığımda Andy'nin başında, bir şeyler sayıkladıkladığını gördüm. Kardeşimin yüzünü güldürmesini seviyordum ve yaşasaydı hala güldürebileceğinden emindim. Onu seviyordu. Ona aşıktı.
Kara Ruh'un önüne gelip durdum.
"Sen hangi cüret ile benim kardeşime saldırırsın." dedim benden çıkamayacak soğuk bir sesle. Kara Ruh'un çenesi kasılsada cevap vermeyip yüzüme baktı.
"Cevap ver!" Sesimin bütün Soura'da yankılandığını biliyordum. Bunu istiyordum. Onu korkutmak istiyordum. Ve başarıyordum.
Kara Ruh bir adım geri gitti ve saldırı pozisyonu aldı. Savaşmak mı istiyordu? Histerik bir kahkaha attım. Madem savaşmak istiyordu. İstediğini alsın o zaman. Yaşlılara saygı, değil mi?
Savaş alanındaki bütün zamanı durdurdum. Kara Ruh'u öldürmekten zevk alacaktım ve bunları onların görmesini istemiyordum.
Kara Ruh'u zeki sanırdım. Bana doğru gelen kara büyüye bakarken sadistçe sırıttım. Bununla mı öldürecekti beni?
Yaşlı salak bunak...
Yazarın Ağzından...
Ally hali ister istemez Kara Ruh'u korkutmuştu. Ona en güçlü kara büyülerinden birini yolladı. Ally kendini hissetmiyordu. İçindeki lanet onun bedenini sararken diğer Ally lanetin altında kalmıştı.
Ally, Kara Ruh'un büyüsünü kolayca sıvıştı. Kara Ruh'un gücünü bitirmesini istiyordu. Kara Ruh ise hiç durmadan acemice saldırı yapıyordu.
Kara Ruh'un gücü tükenmek üzereydi. Tek bir büyü. Bunu iyi hesaplaması gerekiyordu. 567 yaşındaki bir adama göre bu zordu. Ally karşısında sadistçe gülümserken odaklanması zordu. Ayrıca kızına benziyordu. Kara Ruh kızına seni seviyorum demeyi çok istiyordu. Annelerine aşık olarak evlenmemişti. Aslına bakarsanız karısından nefret ediyordu. Ve o öldükten sonra da nefreti devam etti. Onunla kızları için evlenmişti. İlk çocuğu doğduğunda sevinmişti ama sevincini içinde yaşamıştı. Sara'nın güçlü olduğunu biliyordu. Ama mühürlendiğini bilmiyordu. Çok sonradan öğrenmişti. Aslında fark etmesi gerekirdi. Sara'nın pozitif bir enerjisi vardı. Sonra Olivia doğmuştu. Doğarken annesini de öldürmüştü. Kara Ruh Olivia'dan emin olunca onu eğitmeye başladı ve Sara unutuldu. Zaten on yedi yaşında Seçilmişlere girmişti. Bunun acısını Olivia'dan çıkarıyordu. Daha çok çalıştırıyordu. 15 yaşında Olivia eve gülücükler saçarak gelmeye başlayınca Kara Ruh Olivia'ya izleme büyüsü yapmıştı. Olivia hergün biri ile buluşyordu. Kara Ruh bunun kim olduğunu fark ettiğinde keyfi yerine gelmişti. Olivia'nın üstündeki büyüyü kaldırdı. Bıraktı bilmediğini sansınlar. Toplantılarda birbirlerine olan bakışlarını görüyordu ama sesini çıkarmıyordu. En azından kızlarından biri gerçekten seviyordu. Diğerinden bir haberdi zaten.
Ally sabırla bekliyordu ama içindeki şeytan onu dürtüklüyordu. Andy onun öz kardeşi değildi ama... sonuçta kardeştiler. Andy ondan, onunda Andy'den başkası yoktu ailesinden. Ally bir anısı aklına gelince sadist gülüşünün yerine samimi bir tebessüm geldi. Ally'nin orta okulda çıktığı çocuk ondan ayrılınca Ally iki hafta ağlamıştı. Andy, ablasının fark etmediğini düşünüsede fark etmişti, iki hafta boyunca Ally'nin kapısının önünde, ağlayışını izlemişti. İki hafta sonunda çocuk okula bir kırık kol ve morarmış bir gözle gelmişti. Ally önce ne olduğunu anlamasada çocuğun Andy'i her gördüğünde yolunu değiştirmesinden ne olduğunu çılarmıştı.
Kara Ruh, son gücünü de tüketerek Ally'e bir kara büyü yolladı. Kara Ruh'un sonunda gücü kalmadığında dizlerinin üstüne düştü ve hırıltılı bir şekilde nefes almaya başladı. Ally az önce tebessüm eden suratını ifadesizleştirip Kara Ruh'a yaklaştı. Laneti dışarı çıkmak için kıvranıyordu. Ally, Kara Ruh'un önünde durdu ve yere çömeldi. Kara Ruh kafasını kaldırıp Ally'nin gözlerine baktı. O ela gözlerde intikam ateşi ve acı vardı. Bir ablanın kardeş acısı vardı. Kara Ruh ölmeyi hak ediyordu ve Kara Ruh bunun bilincindeydi. Zaten öleceğini biliyordu. Buna hazırlanmıştı. Ama ölecekse kendi ölecekti. Kara Ruh, cepinden çıkardığı bıçağı avcuna alarak göz gezdirdi. Babasının bıçağı...
Ally bıçağa garip bakışlar atarken Kara Ruh bir anda bıçağı karnına batırınca Ally'nin ağzı şaşkınlık ve korkuyla açıldı.
"Sara'ya... ve Olivia'ya onları... sevdiğimi söyle... bunu onlar için yap." Ondan sonra ağzından kan geldi. Ally elleri titrerken daha fazla tutamadı. Diğerlerini zamanına döndürdü ve gücünü serbest bıraktı. Ama ağaçlar ölmek yerine canlanıp, yeşillenmeye başlamıştı. Ally Kara Ruh'a döndü ama yerinde değildi. Onun yerine, orada manolyalar ekilmişti. Ally hızla arkasına döndü ve yerde yatan kardeşine baktı. Olivia hala başında ağlıyordu. Yavaşça yanına gidip çömeldi. Olivia hiçbir şey demeden Ally'e sarıldı. Ally şaşırsa da kollarını ona dolayıp, başını boynuna gömmesine izin verdi. Olivia'nın hıçkırıkları nefes alışlara dönerken söylediği şey Ally'nin donmasına sebep oldu.
"Altı ay sonra baba olacaktı."
