12:17AM
သူသည္ သူ႔ဘက္ဆီသို႔ လက္ေတြေျခေထာက္ေတြႏွင့္သိုင္းဖက္ကာ တိုးဝင္လာေသာကိုယ္လုံးေလးအား ဝမ္းသာအားရျဖင့္ တင္းက်ပ္စြာ ေထြးဖက္ထားလိုက္သည္။သူမကေတာ့ သူ႔ရင္ဘတ္ကိုမ်က္ႏွာကပ္၍ ႏွစ္ႏွစ္ၿခိဳက္ၿခိဳက္အိပ္ေမာက်ေနဆဲပင္။နဖူးေလးကို သူ႔ႏွုတ္ခမ္းတို႔ျဖင့္ အသာဖိကပ္ထားၿပီး သေဘာက်ေက်နပ္စြာျပဳံးေနမိရင္း အိပ္ခ်င္စိတ္တို႔က တစိုးတစိမၽွရွိမေနေပ။မေန႔ညကလိုပဲ သူမကိုေပြ႕ဖက္ထားကာ ေက်နပ္ေနရင္းျဖင့္ မိုးလင္းသြားေပဦးမည္။
မအိပ္ခင္က ဘယ္ေလာက္ပင္စိတ္ေတြတိုကာ ေဒါသေတြထြက္ၿပီး သူ႔ကို ဘယ္လိုပင္မေက်မနပ္ျဖစ္ေနပါေစ။အိပ္ေပ်ာ္သြားခ်ိန္မွာေတာ့ သူမက ေစာင္ေတြကိုတြန္းထုတ္ပစ္၍ သူ႔ဆီသို႔တိုးဝင္ကာ တိုးေဝွ႕ဖက္တြယ္စျမဲပင္။သူ႔မွာ ထိုအခ်ိန္ေလးေရာက္သည္အထိ မအိပ္မေနေစာင့္၍ သူမေလးအနား ကပ္ခြင့္ရနိုင္ရန္အတြက္ကို ႀကိဳးစားရေလသည္။အခုလည္းပဲ ၾကားေလမေသြးနိုင္ေအာင္ ရင္ခြင္ထဲဆြဲယူေထြးေပြ႕ထားၿပီး ေခါင္းေလးကိုဖြဖြနမ္းရွိုက္ေနရင္းမွ ဒီအေျခအေနကေန ဘယ္လိုလြတ္ေျမာက္ေအာင္လုပ္ရမလဲဆိုသည္ကိုသာ ေသခ်ာစဥ္းစားေတြးေတာေနရသည္။ဒီပုံစံအတိုင္းဆို ၾကာလၽွင္ သူလည္းမလြယ္။
*
*
*
နံနက္ေရာက္လၽွင္ သူမကေတာ့ ထုံးစံအတိုင္း နိုးလာသည္ႏွင့္ သူ႔ကိုဇြတ္တြန္းထိုးကာ မ်က္ႏွာေတြစူပုပ္ၿပီး ေရခ်ိဳးခန္းထဲဝင္သြားသည္။ျပင္ဆင္ၿပီး ႏွစ္ေယာက္သား ဟိုတယ္ဘက္ထြက္လာၾကသည္အထိ တစ္ေလၽွာက္လုံး သူ႔ကိုစကားမေျပာ။မနက္စာကိုလည္း သူ႔ကိုအေရးမလုပ္စတမ္းစားၿပီးသြားလၽွင္ Dining Room ထဲေရာက္လာေသာ မနန္းမိုဆီသြားကာ တိုးတိုးကပ္၍ေျပာေနသည္ကိုေတြ႕ရေလသည္။ၾကည့္ရသေလာက္ ေလာေလာဆယ္ သူ႔ကို ျပတ္ျပတ္သားသားပလစ္ထားလိုက္ၿပီျဖစ္သည့္သူမက ေခါင္းထဲမွာ အလုပ္ကလြဲလၽွင္ က်န္သည့္ကိစၥထည့္ခ်င္ပုံမရ။ဘယ္လိုမွေခ်ာ့လို႔မရေသးသည့္အေျခအေနျဖစ္ေနေသာေၾကာင့္ ဇြတ္မလုပ္ရဲပဲ ၿငိမ္ေန႐ုံကလြဲလၽွင္ သူ႔မွာလည္းမတတ္နိုင္။
YOU ARE READING
You are the only Exception!
Romanceအခ်စ္ဆိုတာက သူ႔အ႐ြယ္ သူ႔အေနအထားအရ အာသာေျပ႐ုံေလာက္ပဲ ျမည္းစမ္းၾကည့္ခ်င္႐ုံ သူမနဲ႔က်မွ... ရႈိင္းသူရိန္လင္း အိမ္မက္ေတြ တစ္ပုံတစ္ပင္နဲ႔ ေပါ့ေပါ့ပါးပါးသာ ေနလာတဲ့ သူမက အခ်စ္ဆိုတာကို သူမဘဝအတြက္ အေရးတယူ မစဥ္းစားျဖစ္ခဲ့ေပမယ့္ မ်က္ႏွာမ်ားတဲ့ဒီလူကို မခ်စ္မိေသး...
