ေနာက္တစ္ေန႔တြင္ ထိုဝန္ထမ္းေကာင္ေလးက ဟိုတယ္သို႔ေရာက္လာကာ သူမႏွင့္ဟိုတယ္ဝန္ထမ္းအားလုံးကို ေတာင္းပန္ေလသည္။႐ုံးခန္းထဲလာၿပီး ႏွစ္ေယာက္တည္းသီးသန႔္ေတြ႕ခ်ိန္တြင္ သူမက
"ေက်းဇူးတင္ပါတယ္...။ဒါက ဟိုတယ္အတြက္လုပ္ေပးလို႔ ေက်းဇူးတင္တာမဟုတ္ဘူး...။ဒီလိုမ်ိဳး ကိုယ့္အမွားကိုယ္တာဝန္ယူၿပီးေတာ့ အခ်ိန္မီျပင္ဆင္နိုင္ခဲ့တဲ့အတြက္ပါ..."
"ကၽြန္ေတာ္က ေက်းဇူးတင္ရမွာပါ...။ေက်းဇူးတင္တာေရာ ေတာင္းပန္တာေရာ ဘယ္ေလာက္ေျပာေျပာ မလုံေလာက္မွန္းသိေပမဲ့ ကၽြန္ေတာ့ဘက္က ထပ္ၿပီးေတာ့ အႏူးအညြတ္ေတာင္းပန္ပါတယ္...။ဆက္ၿပီး အလုပ္လုပ္ခြင့္ေပးတဲ့အတြက္လဲ ပိုၿပီးေတာ့ေက်းဇူးတင္ပါတယ္...။ကၽြန္ေတာ္ တစ္သက္လုံး ဒီေက်းဇူးေတြကိုမေမ့ပါဘူး...။စိတ္ေရာကိုယ္ပါႏွစ္ၿပီးေတာ့ ဒီဟိုတယ္အတြက္ ႀကိဳးစားသြားပါ့မယ္..."
"အဟင္း...ႀကိဳးစားလုပ္မယ္ဆိုေပမဲ့ ေလာေလာဆယ္ေတာ့ ဒီရက္ပိုင္း ႐ုံးတက္လို႔မရေသးဘူး...။အေဖခြဲစိတ္တာကိုပဲ ေသခ်ာျပဳစုလိုက္ပါဦး.."
"ဗ်ာ..."
"ဟိုဘက္ကေပးတဲ့ပိုက္ဆံေတြက အေဖ့ကိုခြဲစိတ္ေပးခ်င္လို႔ လက္ခံၿပီးေတာ့လုပ္ခဲ့တာမဟုတ္လား...။အခုျပန္ေပးၿပီးၿပီဆိုေတာ့ မခြဲစိတ္နိုင္ေတာ့လို႔ စိတ္ဆင္းရဲေနရမွာပဲ...။အဲ့အတြက္ကို အမအမ်ိဳးသားရဲ့ လူမွုကူညီေရးေဖာင္ေဒးရွင္းမွာ ေလၽွာက္ေပးထားတယ္...။အေရးတႀကီးခြဲစိတ္ဖို႔ လိုအပ္တယ္လို႔ေျပာေပးထားေတာ့ ဒီရက္ပိုင္းအတြင္းပဲ ကူညီေပးမွာပါ...။အဲ့ဒီကရတာနဲ႔ ခြဲစိတ္လို႔ရၿပီ..."
ထိုေကာင္ေလး၏မ်က္လုံးေတြက အံ့ဩဝမ္းသာသြားမွုေၾကာင့္ မယုံနိုင္စြာျပဴးက်ယ္သြားရရင္း
"တ တကယ္လားဗ်။ေက်းဇူးအမ်ားႀကီးတင္ပါတယ္...။မေရႊေခတ္ကိုေရာ မေရႊေခတ္အမ်ိဳးသားကိုေရာ တကယ္ေက်းဇူးတင္ပါတယ္...။ေက်းဇူးတင္လြန္းလို႔ ကၽြန္ေတာ္ ႏွစ္ေယာက္လုံးကို ထိုင္ေတာင္ကန္ေတာ့ခ်င္ပါတယ္ဗ်ာ..."
"အမေလး...ထိုင္ေတာ့မကန္ေတာ့ပါနဲ႔ ဒါက လိုအပ္တယ္ဆိုတာေသခ်ာလို႔ ကူညီေပးလို႔ရတာ...။အမတို႔က ေျပာေပးလိုက္တာပဲရွိတယ္...။က်န္တာက ေဖာင္ေဒးရွင္းရဲ့စည္းကမ္းခ်က္ေတြနဲ႔ကိုက္လို႔ သူတို႔ဘက္ကထုတ္ေပးတာပါ..."
YOU ARE READING
You are the only Exception!
Romanceအခ်စ္ဆိုတာက သူ႔အ႐ြယ္ သူ႔အေနအထားအရ အာသာေျပ႐ုံေလာက္ပဲ ျမည္းစမ္းၾကည့္ခ်င္႐ုံ သူမနဲ႔က်မွ... ရႈိင္းသူရိန္လင္း အိမ္မက္ေတြ တစ္ပုံတစ္ပင္နဲ႔ ေပါ့ေပါ့ပါးပါးသာ ေနလာတဲ့ သူမက အခ်စ္ဆိုတာကို သူမဘဝအတြက္ အေရးတယူ မစဥ္းစားျဖစ္ခဲ့ေပမယ့္ မ်က္ႏွာမ်ားတဲ့ဒီလူကို မခ်စ္မိေသး...