ေကာင္းကင္ျပင္မွာ တစ္ေလၽွာက္လုံးပ်ံသန္းလာခဲ့ေသာေလယာဥ္က စင္ကာပူနိုင္ငံ၏ ခ်န္ဂီေလဆိပ္ကို စတင္ဘီးခ်လိုက္သည္ႏွင့္ ေရႊေခတ္၏ ပ်ိဳမ်စ္တက္ႂကြေနေသာစိတ္ကေလးမွာလည္း အလိုလိုပင္ လွိုက္ခုန္ေပ်ာ္ရႊင္လာရသည္။ထို႔ေနာက္ ကိုႀကီးႏွင့္အတူ ေလယာဥ္ေပၚကေနဆင္း၍ အင္မီဂေရးရွင္းကိုျဖတ္ေက်ာ္ကာ ေမာင္ႏွမႏွစ္ေယာက္သား စကားတေျပာေျပာႏွင့္ေလၽွာက္လာၾကစဥ္
"ကေလး .....။ေဟ့ေကာင္ အံ့ဘုန္း..."
သူမတို႔ေမာင္ႏွမ စလုံးကိုလာလည္မည္ဆိုသည္ႏွင့္ ခ်က္ခ်င္းပဲ အဂၤလန္ကေန ကူးလာေလေသာကိုကိုသည္ သူမတို႔ထက္အရင္ႀကိဳေရာက္ေနေသာေၾကာင့္ ယခုကဲ့သို႔ ေလဆိပ္မွာ လာႀကိဳေပးျခင္းျဖစ္ေလသည္။
"ကိုကို..."
အျပင္မွာမေတြ႕ရသည္က အနည္းငယ္ၾကာေနၿပီမို႔ သူမက ဝမ္းသာအားရလွမ္းေခၚကာ အေျပးသြားလိုက္လၽွင္ ကိုကိုကလည္း လွိုက္လွဲစြာျပဳံးျပရင္းမွ ေစာင့္ႀကိဳေနေပသည္။
"ေစာင့္ေနတာၾကာၿပီလား..."
အရွိန္ႏွင့္ေျပးလာၿပီး သူ႔ကိုပစ္တိုက္ကာ လေကၼာင္းကိုတြယ္ခ်ိတ္၍ ေမးလာေသာမ်က္ႏွာေလးအား အံ့မခန္းထင္က ခ်စ္စနိုးၾကည့္လိုက္ရင္း ျပဳံးလက္စအျပဳံးတို႔ကို ပိုမိုပီျပင္စြာ ထပ္ေဆာင္းျပဳံးျပလာလ်ကၼွ ျပန္ေျဖလာေလသည္။
"မၾကာေသးပါဘူး...။ဆယ့္ငါးမိနစ္ေလာက္ပဲရွိေသးတယ္..."
"ေဟ့ေကာင္..ေျပာေတာ့ တစ္နာရီေလာက္ႀကိဳေစာင့္ၿပီးေတာ့ေတာင္ လာႀကိဳေပးမွာဆို..."
"အပိုေတြလာေျပာမေနနဲ႔..အခုေရာေနာက္က်ေနလို႔လားေျပာ..."
အံ့ဘုန္းေခတ္ကို ေျခေထာက္ႏွင့္တစ္ခ်က္လွမ္းကန္ၿပီး ျပန္ေျပာရင္း ေရႊေခတ္၏ေခါင္းေလးအား ခပ္ဖြဖြအုပ္မိုးကိုင္ကာ
"ကေလး ဗိုက္ဆာေနၿပီလား...။အန္တီတို႔က ထမင္းနဲ႔ဟင္းေတြ အခ်ိန္ကိုက္ခ်က္ေပးထားတယ္သိလား...။ေရာက္တာနဲ႔စား႐ုံပဲ..."
"မသိဘူး ဆာတာလိုလို မဆာတာလိုလိုနဲ႔..။ေလာေလာဆယ္ လည္ခ်င္တာပဲသိတယ္..."
"အဟြန္း စိတ္ေလၽွာ့ပါဦးအမရဲ့..ခုမွေရာက္တာကို...။စားေသာက္ ခဏတျဖဳတ္နားၿပီးမွ ညေနပိုင္းကို အျပင္ထြက္ၾကမယ္ ေနာ္..."
YOU ARE READING
You are the only Exception!
רומנטיקהအခ်စ္ဆိုတာက သူ႔အ႐ြယ္ သူ႔အေနအထားအရ အာသာေျပ႐ုံေလာက္ပဲ ျမည္းစမ္းၾကည့္ခ်င္႐ုံ သူမနဲ႔က်မွ... ရႈိင္းသူရိန္လင္း အိမ္မက္ေတြ တစ္ပုံတစ္ပင္နဲ႔ ေပါ့ေပါ့ပါးပါးသာ ေနလာတဲ့ သူမက အခ်စ္ဆိုတာကို သူမဘဝအတြက္ အေရးတယူ မစဥ္းစားျဖစ္ခဲ့ေပမယ့္ မ်က္ႏွာမ်ားတဲ့ဒီလူကို မခ်စ္မိေသး...
