ဦးထုပ်အနက်ကိုခပ်ငိုက်ငိုက်ဆောင်းပြီး maskအနက်တပ်ကာ shopping mallထဲချန်းယောလ်ဝင်လာသည်။
ပါးစပ်မှလဲတစ်ယောက်ထဲ ခပ်တိုးတိုးရေရွတ်နေသေး
သည်။
"ဂစ်တာအသစ်လဲဝယ်ရမယ် ရောင်စုံဘောပင်တွေ
ရယ် စားဖို့မုန့်တွေရယ်ပြီးတော့လွယ်အိတ်အသစ်ရယ်"
အမြဲလိုလိုညှိုးနွမ်းနေတတ်သောမျက်ဝန်းဝိုင်းဝိုင်းတွေကဒီနေ့မှာတော့ကြည်ကြည်တောက်လေးဖြစ်နေသည်။ တွန်းလှည်းတစ်ခုကိုဆွဲယူကာ လှည်းအပြည့်ဖြစ်တဲ့အထိ ပစ္စည်းများတစ်ခုပြီးတစ်ခု ဆွဲယူထည့်နေတော့သည်။
"အား...ပင်ပန်းလိုက်တာမနက်ထဲကထွက်သွားတာ
ညနေမှပဲပြန်ရောက်တော့တယ် ခဏလေးဆိုပြီး
အများကြီးဝယ်မိသွားတယ်ထင်တယ်။ရေချိုးပြီးမှ
ပစ္စည်းတွေစစ်ပြီးထုပ်ရမယ်"
"ကလင် ကလင်"
"Hello Suho Hyung ဘာကိစ္စရှိလို့လဲ"
"မင်းနယ်ဘက်တစ်ယောက်ထဲသွားမလို့ဆို ငါကမန်နေဂျာပါ မင်းငါ့ကျမခေါ်ဘူးပေါ့"
"မဟုတ်ပါဘူးHyungရယ်ကျွန်တော်အနားလဲယူချင်
တာနဲ့တစ်ယောက်ထဲသွားဖြစ်သွားတာ
Hyungလဲဒုက္ခမရောက်တော့ဘူးပေါ့ ကျွန်တော်က
ဆိုးတယ်မလား"
"ဟုတ်ပါပြီချန်းယောလ်ရာပြန်ရောက်ရင်ဖုန်းဆက်
ဂရုစိုက်သွားဦး"
"ဟုတ်ကဲ့Hyung အဲ့တာဆိုဒါပဲနော်"
တတ်ကြွနေသောစိတ်ကြောင့်မနက်၅နာရီထဲကပင်
ချန်းယောလ်နိုးနေသည်။အိပ်ယာပေါ်မှခုန်ကာထ
လိုက်ပြီး
"ယေ့ rolling rolling rolling ဟေ့"
ကြီးကောင်ကြီးမားခန္ဓာကိုယ်ကြီးနှင့်အားရပါးရကပစ်
လိုက်သည်မှာဓာတ်တိုင်ကြီးလေထဲရမ်းနေသလိုပင်
အိပ်ယာပေါ်မှာကို၃ခါလောက်ရိုးလင်းပြီးမှစပ်ဖြဲဖြဲနဲ့
ရေချိုးခန်းထဲဝင်သွားသည်။
ညထဲကပစ္စည်းတွေအကုန်ကားထဲထည့်ပြီးနေ၍
မှန်ရှေ့မှာwinkတစ်ချက်လုပ်ပြီးနေကာမျက်မှန်ကို
တပ်လိုက်သည်။
ကားသော့လေးကိုလက်ထဲလှည့်ကာအိမ်ကိုသေချာ
စစ်ပြီးသော့ခတ်လိုက်သည်။
YOU ARE READING
Eternity
FanfictionLove story through flowers' language Available both Zawgyi & Unicode
