လမ်းမသိသဖြင့်ဘတ်ဟျွန်းကားမောင်းတာကိုချနိးယောလ်ကငေးရင်းသာလိုက်ရ၏။မမြင်ဖူးသောပတ်ဝန်းကျင်ထက်နေ့တိုင်းကြည့်လဲမရိုးနိုင်သော ဘတ်ဟျွန်းမျက်နှာလေးကိုသာသူတစိမ့်စိမ့်ကြည့်ချင်သည်။အပိုလို့ပြောရင်လဲခံရမည်ပင် ဒီလိုခံစားချက်ကချစ်သူရှိမှရနိုင်မဲ့ခံစားချက်မျိုးသာ..."အဲ့တာဆိုမောင့်ဘေဘီကကျွန်းအပိုင်ရှိတာပေါ့
အဲ့လိုလား""အစကတော့မပိုင်ပါဘူး မောင်ပင်လယ်ကြိုက်တယ်
ပြောလို့ဝယ်လိုက်တာလေ ကိုယ်ပိုင်ကျွနိးဆိုတော့
လူလဲမရှိဘူး ပြီးတော့အထူးအခနိးတွေပါတဲ့resort ပါရှိတော့အဆင်ပြေတာပေါ့""မောင့်အသဲလေးကိုကပ်စီးထင်တာကွာ
မောင့်အသဲလေးကဘောစိပဲ လာပါဦးနမ်းချင်လို့"ကားမောင်းနေတယ်လေမောင်ရယ် သဲလိုက်တာသူများမပြောနဲ့ငါတောင်အမြင်ကပ်တယ်"
"ပူပူနွေးနွေးဟန်းနီးမွန်းစုံတွဲလေးတို့ခရီးထွက်ကြမယ်ဗျာ ဟိုရောက်မှတဝကြီးနမ်းပစ်မယ်မောင့်အသဲကို"
ကားပေါ်ကဆင်းခါနီးချနိးယောလ်မျက်လုံးတွေကို
ဘတ်ဟျွန်းကမာဖလာစတစ်ခုနဲ့အုပ်ချည်လိုက်သည်။"ဒါမောင့်အတွက်လက်ဆောင် မောင့်အပိုင်ပဲ
မောင့်နာမည်နဲ့ဝယ်ထားတာ"လမ်းနည်းနည်းလျှောက်ပြီးမာဖလာစကိုဖြေချမိတော့
ချန်းယောလ်ပါးစပ်တို့ကအဟောင်းသား။သူ့ယောက်ျားလေးက သူ့အတွက်ချစ်သက်လက်ဆောင်အဖြစ်တစ်သီးတသန့်ဝယ်ပေးထားခဲ့တာ...
ဘတ်ဟျွန်းကသူချစ်သလောက်သူ့ကိုမချစ်ဘူးထင်နေခဲ့တာ။ဘတ်ဟျွန်းကချန်းယောလ်ချစ်တာထက်မပိုရင်တောင်လျော့မည်တော့မထင်ပါ..
YOU ARE READING
Eternity
FanfictionLove story through flowers' language Available both Zawgyi & Unicode