"မောင့်ကိုလက်ထပ်ပါဘတ်ဟျွန်းနီ
ကံကြမ္မာကတစ်ကူးတစ်ကဆုံတွေ့ခွင့်ပေးတဲ့မင်းကို
လက်လွှတ်လိုက်ရအောင်အထိမောင်ကမရူးသေးဘူး။ရှင်သန်နေရခြင်းရဲ့တစ်ခုထဲသောအကြောင်းပြချက်က
မင်းမလို့ လမ်းခွဲမယ်ဆို မင်းနှလုံးသားကိုဓားနဲ့စိုက်သွားပါ"
"ဘာလို့ငါ့ကိုယ်ငါဓားနဲ့စိုက်ရမှာလဲ"
"မင်းရဲ့နှလုံးသားကကိုယ်ဆိုတဲ့ချန်းယောလ်ဖြစ်နေတာ
မလို့ငါကိုဓားနဲ့မင်းကိုယ်တိုင်အဆုံးသတ်ပေးသွားပါ"
ငိုနေတဲ့ကောင်လေးကိုရင်ခွင်ထဲဆွဲသွင်းပြီး
ခေါင်းလေးကိုခပ်ဖွဖွနမ်းသည်။
"မထပ်ဘူးသွား မနေဘူးမင်းနဲ့ငါ့လက်စွပ်တွေကို
ဖျက်ဆီးတယ် မုန်းတယ် အင့်"
မုန်းတယ်ပြောတဲ့နှုတ်ခမ်းပါးပါးတွေကိုဖိကပ်ပစ်ကာ ရုန်းကန်နေတဲ့ကိုယ်လုံးလေးကိုအားနဲ့ဖက်ထားလိုက်သည်။
"မောင့်ကိုကြည့် ဘတ်ဟျွန်းနီး"
ချန်းယောလ်လက်ထဲမှာဆင်တူလက်စွပ်လေး
နှစ်ကွင်း။တစ်ကွင်းကအဖြူလေးနဲ့နောက်တစ်
ကွင်းကအမဲလေးရိုးရိုးရှင်းရှင်းစာတန်းလေးနဲ့အတူ
စိန်လေးတစ်ပွင့်ကလက်ခနဲ
"ဘတ်ဟျွန်းနီးဒီလက်စွပ်ဝတ်ရမှာမလို့ဟိုလက်စွပ်ကို
ချွတ်ပစ်တာရုန်းတော့ပြတ်ကုန်ပြီပေါ့"
"ကြိုပြောပါလားအရူးရဲ့.."
"အသည်းပဲလမ်းခွဲမယ်ဆိုလို့မောင်ကအတင်းအကျပ်
လုပ်ရတာလေ"
"ပတ်ချန်းယောလ်က အရူး ရိုးရိုးအရူးမထဘူး
ဆန်းဆန်းပြားပြားအရူးထတာငါ့လက်စွပ်တွေ
ပြန်လျော်ပေး"
"မောင်ပြန်လုပ်ပေးပါ့မယ်အသည်းရယ်"
ချန်းယောလ်ကဒူးထောက်ထိုင်ချလိုက်သည်။
"မွေးဖွားချိန်ကစလို့မင်းအနားမရှိပေးနိုင်ပေမဲ့ကိုယ့်ဘဝနေဝင်ချိန်အထိ မဆုံးနိုင်တဲ့သံသရာတစ်လျောက်လုံးမင်းအနားကိုယ်ရှိပေးချင်တယ်ခွင့်ပြုပေးနိုင်မလား"
"ချန်းယောလ်ကလိုက်မနေနိုငိဘူးဆို"
"မင်းသဘောကျအရာအားလုံးဖြစ်စေရမှာမလို့
လက်စွပ်ပေါ်ကစာကြောင်းကိုပဲပြောလိုက်
YOU ARE READING
Eternity
FanfictionLove story through flowers' language Available both Zawgyi & Unicode
