ဖြူလွလွခေါင်းလေးက ချန်းယောလ်ပုခုံးစွန်းပေါ် မှီတွယ်််လာသည်။ အပေါ်စီးကမြင်နေရတဲ့ ဖက်ထုပ်လုံးလေးရဲ့နှုတ်ခမ်းတွေကဖြူဖြူလျော့လျော့။လက်လေးကိုအသာဆုပ်ကိုင်မိတော့ပူနေသည်။
"နေမကောင်းဘူးလားဘတ်ဟျွန်းနီး ကိုယ်တွေပူနေတယ်"
ချန်းယောလ်ကပြောလဲပြော နဖူးပေါ်ကိုလဲစမ်းကြည့်သည်။ဘတ်ဟျွန်းကအနာရှိတာတောင် ချန်းယောလ်ကို
ကယ်ပြီး အခုလဲစိတ်မချလို့ချန်းယောလ်နောက်ကိုလိုက်
ချောင်းရာမှစိတ်ဒုန်းဒုန်းချလိုက်တော့ဖျားပြီထင်ပါရဲ့
ဘတ်ဟျွန်းကဘာမှမပြောပဲချန်းယောလ်ကိုသာ
ခပ်ပြုံးပြုံးလေးကြည့်နေသည်။အကြောတင်းလေးကိုသာကလေးလေးလိုကောက်ပွေ့ပြီးဘတ်ဟျွန်းအိမ်ကိုသာသွားရတော့မည်ဖြစ်သည်။
ဘတ်ဟျွန်းခေါင်းလုံးလုံးလေးကချနိးယောလ်ရင်ခွင်ထဲမှာ
"ချန်း ကမွှေးတယ်နော်ဟိဟိ"
ဘတ်ဟျွန်းကမူးနေတဲ့လူလိုပဲမျက်လုံးမဖွင့်ပဲ
ပြောချင်ရာတွေစွတ်ပြောနေတာဖြစ်သည်။ပြီးတော့ ချန်းယောလ်မေးစိကိုလဲလက်သေးသေးလေးတွေနဲ့ဆော့နေသေးသည်။
"အိမ်သွားတဲ့လမ်းကိုပြောဘတ်ဟျွန်းနီး
ပူကျစ်နေတာပဲကွာ ဖျားနေတာကိုယ့်ကိုမပြောဘူး"
ချန်းယောလ်ကားကိုအရင်ကသိမ်းထားတဲ့ဂိုဒေါင်ကိုသွား တိုင်လုံးဘေးနားရောက်ရင်ငါ့ကိုပြော
"အင်းကိုယ့်လက်ပေါ်မှာခဏအိပ်လိုက်"
ဘတ်ဟျွန်းပြောတဲ့ဂိုဒေါင်လေးကတောင်ကုန်းပေါ်က
ဆင်းရင်ခပ်လှမ်းလှမ်းတော့လျှောက်ရသည်။
ချန်းယောလ်ကရင်ခွင်ထဲကကောင်လေးမနိုးရုံတမယ်
ခပ်သွက်သွက်လျှောက်သည်။
"ဘတ်ဟျွန်း ဘတ်ဟျွန်းနီး ထထ ရောက်ပီ"
"ထူပေးချန်းယောလ် မူးနေလို့"
တိုငိလုံးအောက်ခြေကဖုံးထားတဲ့ခလုတ်ကိုသုံးချက်
ဆက်တိုက်နှိပ်လိုက်တော့လူတစ်ရပ်အရှည်လောက်မှာ sensorဖတ်တဲ့နေရာလေးကျလာသည်။
"ငါ့မျက်လုံးနဲ့scanဖတ်မှပွင့်တာလေ ချန်းယောလ်မျက်လုံးနဲ့လဲဖွင့်လို့ရအောင်လုပ်ပေးမယ်နော်"
YOU ARE READING
Eternity
FanfictieLove story through flowers' language Available both Zawgyi & Unicode
