Ep 1
"ကိုယ်နဲ့မင်းကနှလုံးသားချင်းနီးနေတာမလို့
ချစ်တယ်မပြောလဲကိုယ်ချစ်တာကို မင်းသိမယ်မလား"
မျက်ဝန်းဝိုင်းဝိုင်းက တည်ငြိမ်နေသော်လဲရင်ဘတ်အစုံကမောဟိုက်နေသည်။ချစ်တယ်ဆိုတဲ့စကားတစ်ခွန်းဟာပြောထွက်ဖို့အဲ့လောက်တောင်ခက်ခဲရသလား။သူများအတွက်တော့ မသိပေမဲ့ သူ့အတွက်တော့ခက်ခဲလွန်းခဲ့သည်
"Cut ရပါပီ Loey Park ဆိုတဲ့အတိုင်း
နှစ်ခါပြန်ရိုက်စရာမလိုအောင်ပီပြင်လွန်းပါတယ်ဗျာ"
ဒါရိုက်တာကြီးအော်သံအဆုံးမှာအသိစိတ်တို့ပြန်ကပ်လာရသည်။ချစ်တယ်လို့မပြောခဲ့တာတောင်ကြာခဲ့ပီမလား
"မဟုတ်တာဒါရိုက်တာကြီးရယ်ဒီscenceကနောက်ဆုံးဆိုတော့ရိုက်စရာမကျန်တော့ဘူးမလား"
"ဟုတ် ပြီးပါပြီဒီseriesကလာမဲ့အပတ်Sundayမှာစ
လွှင့်မှာဆိုတော့ကြည်ရှုနှုန်းကိုစောင့်ကြည့်ရုံပါပဲ"
"ဟုတ် အဲ့တာဆိုကျွန်တော့်ကိုခွင့်ပြုပါဦး"
ရှုပ်ထွေးနေသောနေရာကိုသူကျောခိုင်းလာခဲ့သည်။
တရှပ်ရှပ် ဖြတ်လျှောက်သောခြေသံများကိုသူမုန်းသည်။
ကင်မရာမီးရောင်တဖျတ်ဖျတ်ကိုလဲမုန်းသည်။
အော်ဟစ်နေသောလူသံများကိုလဲသူမုန်းသည်
သူနေချင်တာဒီလိုမှမဟုတ်ခဲ့ပဲ....
မိုးရွာထဲထီးမပါပဲကားဆီလျှောက်နေသော ချန်းယောလ်ကိုမန်နေဂျာကအပြေးလိုက်ကာ ထီးမိုးပေးရ၏။ သူ့ပုံစံကအသိစိတ်မရှိသလို မျက်လုံးသေနဲ့ပဲ ကားဆီလျှောက်လာ၏
"ချန်းယောလ် ချန်းယောလ် ကျွန်တော့်ကိုစောင့်ပါဦး"
မန်နေဂျာဆူဟို အော်ခေါ်နေသော်လဲ
ချန်းယောလ် သည်နောက်ပင်လှည့်မကြည့်လာ
ဂျစ်ကန်ကန်နဲ့သာဆက်လျှောက်နေသည်
"ဒီကောင်လေးကပြန်မပြောနားမထောင်လေး"
တဖျောက်ဖျောက်နဲ့မိုးကအိမ်ရောက်တဲ့အထိမရပ်သွားသေး ကားပေါ်မှထီးမပါပဲဒီတိုင်းသာအိမ်ထဲလျှောက်ခဲ့မိပြန်သည်။
ဒီနေ့ကသရုပ်ဆောင် LOEy Park ဆိုတဲ့
ပတ်ချန်းယောလ်ရဲ့မွေးနေ့ ..ပြီးတော့မေမေက
ချန်းယောလ်ကိုထားသွားခဲ့တဲ့နေ့
YOU ARE READING
Eternity
FanfictionLove story through flowers' language Available both Zawgyi & Unicode
