Yeniden Ask

Züppe

**

Zeynep aşırı derecede sinirlenmişti. Hızlıca arabadan indi ve deli gibi bagırmaya başladı.
"Siz ne yaptığınızı sanıyorsunuz ya! Renk körümüsün sen. Görmüyor musun Kırmızı ışık yanıyor. Heey! Çıksana be dışarı." Arabanın içinden son derece yakışıklı ve karizmatik bir genç çıkar. Zeynep kaşlarını çatmış ona bakarken o ise Zeynepi süzüyordur.
"Meraba Kerem ben."
"Siz ne yaptığınızı sanıyorsunuz ya! Görmüyor musun kırmızı ışığı?"
"Görüyorum.."
"O zaman hatırlatıyım. Kırmızı 'dur' demek!"
"Hadi ya öylemi?"
"Evet öyle. "
"Tamam ya kapa çenenide Kaza Raporun varsa çıkarda imzalayalım." Zeynep sinirli bir şekilde arabaya döndükten sonra kaza raporunu alıp Keremin yanına döner.. Bu sırada telefonu çalar
Biriciğim..
"Alo canım?"
"Efendim yağmur."
"Nerde kaldın?"
"Sorma kuzum kaza yaptım." Bu sırada Kerem Zeynepi dinlemekteydi.
"Ne! İyimisin sen? Nasıl oldu?"
"Renk körü bir Züppe yüzünden." Dedi Zeynep yanyan Kereme bakarken.
"Sen iyisin dimi?"
"Merak etme canım. İyiyim.. ben bi 30dk ' ya gelirim. O zaman görüşürüz."
"Tamam canım,görüşürüz." Zeynep telefonu kapatıp Kereme baktığında Kerem sıkkın bir şekilde Zeynepin suratına bakmaktaydı.
"Konuşman bittiyse kaçtım ben."
"Güzel. Bir göz doktoruna görünmenizi tavsiye ederim." Kerem arabasında binip gazlarken Zeynep homurdana homurdana arabaya biner ve marşa basar. Ama araba çalışmamaktadır.
"Siktir!" Zeynep çok sık küfür eden biri değildir. Ama şu sıralar hayatı olduğundan 2 kat daha berbat geçmektedir. Hızlıca arabadan indikten sonra kapıyı çarpar ve çekici çagırır. Çekici gelip arabayı çektikten sonra bir taksiye biner ve Yagmur ile buluşacağı bara gider. Bara girdikten sonra etrafa göz atar ve köşede oturan Yağmuru fark edince ona doğru yaklaşır. Yanında hafif kıvırcık saçlı hatta yakışıklı biri vardır...
"Yağmur?"
"Agg Zeynep.." Yagmur Zeynepin ustune atlar. Birbirlerini çok özlemişlerdi ve sımsıkı sarıldılar birbirlerine. "Hoşgeldin. Buda Can." Dedi yagmur bir eliyle Canı gösterirken.
"Merhaba Zeynep memnun oldum."
"Bende.."
Zeynep masaya oturduğunda koyu bir sohbete girişmişlerdir. Zamanın nasıl gectigini anlamamıslardı ve mekan oldukça doluydu. Dans edenler Gececek yer bırakmıyordu. Can ise telefonla konuşuyordu. Zeynep ise sesten rahatsız olmuştu. Yavaşca Yagmur'un kulağına eğildi.
"Ben tuvalete gidip geliyorum."
"Tamam canım geliyim mi?"
"Ah yok."
"Peki.."
Zeynep masadan kalkmış insanların arasından geçmeye çalışıyordu.
"Kim o?" Dedi yağmur Cana.
"Kerem ya.. Burdaymışta. İçkileri alıp geliyor."
"Ha iyi.."
Zeynep mini etek giyip,kıvıran kızlara tiskinç gözlerle baktıktan sonra aralarından geçmeye çalışıyordu.
"Pardon ben gecebilir miyim?.. Pardon... Bi saniye.. Gecebilir miyim?"
Sonunda kalabalığın arasından sıyrılmıştı ki Biriyle çarpışmasıyla yere kapaklandı. Topuğu kırılmıştı ayrıca başından aşağıda içkiler dökülmüstü.
"Aahhhh! " başını kaldırıp çarpıştığı kişiye baktığında ağzı açık kaldı. Bu sabah ki Züppeydi. "Yine mi sen ya!"
"Önüne baksana kızım.!"
"Kapa çeneni. Of ya of.. Ne hale geldim ya!"
Kerem gözlerini devirip Zeynepe elini uzatmıştı.
"Bir süre daha orada oturursan ezileceksin." Zeynep Keremin elinden destek alarak kalkamak için hazırlanmıştı ki canının yanmasıyla geri oturdu.
"Ahh! Ayağım. "
"Kalkmayacak mısın?"
"Ayagımı kırdın züppe! Nasıl kalkayım."
Kerem bıkmış bir şekilde gözlerini tekrar devirdiğinde Zeynepe eğilip onu kucağına alır.
"Napıyorsun ya! Hey bıraksana."
"Kapa çeneni. Orada ezilmek istemezdin değil mi?"
"Hey bırak beni! Ben senin bildiğin kızlardan değilim."
"Ya tabi-tabi. Şimdi çeneni kapada masanı söyle."
"Züppe iste ne olacak!" Zeynep masayı parmayıyla işaret ettikten sonra oraya doğru yaklaştılar. Can ve Yagmur koyu bir sohbet icersindedir. Kerem Masadakilerin Can ve Yagmur oldugunu görünce oldukça şaşırır. Masanın başına geldiğinde herkez birbirlerine bakmaktadır.
"Can?"
"Kerem? Ne oluyor abi?"
"Valla bilmiyorum. Bu başbelası ayağını burkmuşta.. Bu masayı tarif etti ama.."
"Zeynep?" Dedi yagmur gözlerini kocaman açarken.
"Anladım doğru masa." Diye tamamladı cümlesini Kerem. Daha sonra Zeynepi masaya bıraktıktan sonra Kendiside masaya kuruldu ve derin bir nefes aldı.
"İcki söyleyelim." Dedi kerem ve barmen'e isaret ettikten sonra Canla sohbet etmeye basladı.
"Benimle tuvalete gelir misin? Üstümü temizlemem gerek." Dedi Zeynep yağmura.
"Tabi." Yağmur Zeynepin koluna girdikten sonra yavaş adımlarla tuvalete gittiler.
"Abi naptın Zeynepe ya?!" Dedi Can gülerken.
"Zeynep? Ha şu kız. Uyuzun teki bu ya! Nasıl çekiyorsunuz bunu."
"Öyle deme abi çok tatlı bir kız. Ve emin ol senin bildiğin kızlardan değil."
"Bence sen bu kızı gözünde çok büyütüyorsun. Ben o kızı 2 hafta'da tavlar 1 ayda yatağa atarım. Tabi sen zor kız dedin diye. Daha erken bile olabilir.."
"Yanılıyorsun abi."
"Nesine lan?"
"Porse'ne."
"Tamam.!"
Zeynep oflaya oflaya aynanın karşısında Üstünü silmektedir.
"Gerçekten züppe!"
"Öyle deme kız. Aslında iyidir kerem."
"Bence sen onu gözünde çok büyütüyorsun. Züppenin teki işte."
"Boşversene. Sen iyisin dimi?"
"Aslında içmeye çok ihtiyacım var."
"E hadi o zaman." Zeyneple yagmur masalarına döndügünde İckiler gelmisti bile. Derin bir sohbet ediyorlardı ama Ne zeynep kereme pas veriyordu nede Kerem zeynepe. Arada bir laf sokuyorlardı birbirlerine. İctiler,ictiler ve ictiler. Zeynep ve Yagmur deli gibi sarhos olmustu. Can ile Kerem ise araba kullanacakları icin fazla icmemislerdi.
"Ben kalkıyorum kardeşim." Dedi Kerem.
"Tamam abi.. bende kalkıyım. Beni bu iki sarhosla bırakma." Dısarı cıktıklarında zeynep derin bir nefes alıp kahkaha atmaya basladı. Yagmur ise saskın saskın ona bakıyordu. Bir yandanda sallanıyorlardı.
"Ayol bu sarhoş olmuş."
"Bana diyene bak.." dedi Zeynep ve Yagmuru cift goruyodu. "Yagmur yanında ki kim?" Yagmur yanına dönüp bir kahkaha attı.
"Kimse. Asıl senin yanında ki kim?"
"Kimse."  İkiside buyuk buyuk kahkahalar atıyordu. Kerem ise gozlerini devirdi ve Zeynepe yaklastı.
"Hadi binin artık."
"Hoop! Napıyosun ya? Bırak beni."
"Hadi zeynep. Sokak ortasında bagırıp durma."
"Ya bıraksana! Gel-mi-cem."
"Agg sen fazla oldun ya!" Kerem bir hareketle Zeynepi omzuna attı.
"Ya napıyosun? Bırak beni! Bak kusucam ama. Üstüne kusarım karışmam."
"Asıl kusarsan olacaklara ben karışmam... Can kapını aç."
"Aslında abi Zeynep senin gittiğin tarafta oturuyor. Onu eve sen bıraksan.."
"Sacmalama can. Hadi ac su kapıyı!" Can hızlıca Yagmuru arabaya bindirdi.
"Oldu abi. Yarın gorusuruz tamam.." ve atlayıp gaza bastı.
"Can,can napıyosun! Ben sana sonra göstericem." Kerem kendi arabasına yaklaşırken Zeynep şarkı söylemeye başlar.
"Depresyondayım. Unutuldum,aldatıldım! Sevgilimden ayrıldım. Çok yalnızım.."
"Of ! Bi susmaz mısın sen?" Zeynepi ön koltuğa oturttuktan sonra şöför koltuğuma gecer ve sürmeye baslar.
"Nerde oturuyorsun sen?" Der kemerini baglarken. "Hoop sana dedim." Zeynepe döndügünde coktan sızdıgını fark eder. "Ohooo! Kızım naptın sen ya? Hop! Zeynep,kızım kalksana.. Ya ben seni nereye götürücem şimdi."

**