Değismeyen gercekler

499 18 0
                                    

Kerem bir süre daha zeynepi seyrettikden sonra usulca kalktı yanında yüzüne düşen bukleleri kulağının arkasına kıstırdıktan sonra öpmek için yaklaştı. Arada sadece 1 cm vardı ama kerem öpememişti zeynepi. Yaptığı bunca şeyden sonra Zeynepi öpmeye hakkı yoktu. Yaşaran gözlerini hızla sildikten sonra bir kez daha baktı Zeynepe ve evden çıkıp alt kata indi. Kapıyı tıklattığında Melis hemen açmıştı.
"Yağmur iyi mi?"
"Evet,uyuyor."
"Tamam ben gidiyorum."
"Abi.."
"Efendim."
"Ben özür dilerim. Seni aramak zorundaydım. Zeynepten uzak olduğun her dakika acı çektiğini biliyorum ve.."
"Şiigt tamam canım önemli değil." Dedi kerem melise sarılarak.
"Görüşürüz." Dedi sonra diğer merdivenleride inip arabaya atlarken. Balıkçı teknesine geldiğinde Orhana uzaktan selam verip yaklaştı yanına.
"Ne oldu evlat?" Dedi orhan
"Ne olsun abi,ondan ne kadar uzak durmaya calışsam da kendimi onun yanında buluyorum." Dedi kerem ise. Daha sonra Tekneye atlayıp etrafı seyretmeye basladı. Artık gitmeliydi buralardan zamanı gelmişti. Orhan'ın içerde olduğunu anlayınca Cebinden cıkardığı tozu hızla burnuna çekti. Daha sonra kendini rahatlamaya bıraktı.
*
Bilinmez bir gecenin sabahına günaydın! Neden uyandım? Nedenini hiç bilemeyeceğim,tanrının tüm insanlıktan gizlediği sır bu. Bugün neden uyandım? Bugün neden aklımda ilk senin adınla uyandım. Bugün anlamsız bir sekilde yüreğime o sızı,neden aktı? Sınırlarını çizemediğim sevdam, yüregimin her noktasına tüm kırılganlığım ile dağılmış. Akıyor sanki içime,ince bir sızı gibi,sıcacık akıyor bu sevda benim içime. Ama bugün neden yine senin adınla uyandım? Bugün senin adınla uyanmasam daha iyi uyanır mıydım? Muhtemelen hayır,o zaman daha çok yakardım kendimi... sana karşımda içimde sürekli büyüyen sonra sana doğru atılan,ellerini senin boynuna dolayan bir çocuk var. Ama çocukta benimle birlikte şarkılarda acı çekiyor. Şarkılar, senin yokluğun. Hepsi senden,senin yokluğundan, bilinmedik bir hüzünden bahsediyor. Ben böyle anlarda yine soruyorum. Nerede,kiminle,nasıl olduğunu kendime tekrar tekrar soruyorum. Ama sessizlik beni korkutuyor. Öyle sessizim ki,sanki hiç olmamışsın gibi. Ama olduğunu,hep burada olduğunu tam göğsümün üzerinde ki şu ağrıdan biliyorum. Ağır adımlarla gittiğim suyun altında doyasıya ağlıyorum. Akan gözyaşım,akan sudan daha sıcak. Gözyaşlarımı ayırt edebiliyorum,tıpkı seni diğer milyarlarca insanın içinden seçebileceğim gibi. Sendeki yokluğumla,bende öylesine varsın ki, bunu şuanda bile kanımda hissediyorum. İçime işliyorsun,

içime işlerken içimi yakıyorsun.

Zeynep bir kac dakikadır kalkmıyordu yataktan öylece tavana bakıp kurguluyordu bazı şeyleri. Daha sonra aklına Orhan geldi ve komidinin üzerinde ki saate baktığında hızla kalktı. Artık her sey bitmeliydi. Öğrenmeliydi ne var,ne yok. Hızla arabasına bindikten sonra limana indi ve Zeynep yazılı balıkçı teknesini aramaya başladı. Ayrıca teknenin adının neden Zeynep olduğunu da sormayı planlıyordu. Keremin teknesi olmadığı apacık ortaydı cunku. Orhanı gördügünde yanına yanaştı.
"Geldin." Dedi orhan
"Mecburdum. Bana doğruları söyleyeceğinizden emin misiniz?"
"Kesinlikle. Kerem icin yapmam lazım bunu.. gel hadi." Dedi orhan zeyneple Tekneye girerken. Zeynep teknenin bir köşesine oturduğunda Orhanda karşısına oturdu.
"Bak kızım Keremle kısa zamandan beri birlikteyiz ama o kadar çok yarası var ki .."
"Yarası mı var? onun ne yarası var acaba! Benim yaralarımı koparıp koparıp kanatan O'nun ne yarası var acaba! "
"Kerem senden uzak durmak zorunda. Ak-akseldi sanırım.."
"Aksel mi?" Zeynep merakla sorduğunda Orhan tum olayı anlatmak için baslamıştı.
*
Kerem can ve Bora ile birlikte Gizli yere girmişlerdi. Etrafın dağıldığını görmesiyle bir siktir çekti.
"Ne oldu lan burada?" Dedi kerem sinirle.
"Abi sokak çocukları falan olmasın." Dedi can ise.
"Olum sokak çocukları burayı niye dağıtsın , bir kac birsey calıp giderlerdi." Dedi Bora ise.
"Doğru.. bu işin içinde kesin Aksel var." Dİye onayladı Kerem.
"Napıcaz abi?"
"Önce onun yaptığından emin olmamız lazım. Can sen Akseli takip etmeye basla. Artık ona hesap vermenin vakti geldi."
"Tamam abi." Dedi can ve ayrıldı. Kerem ise sinirle tekmelerken sandalyeyi masanın üzerinde ki kamerayı fark etti. Açtığında bir kayıt vardı. Ve Konuşan Akseldi.
"Hey! Sayer beğendin mi yeni dekarasyonunu? Valla bence on numara oldu. Lafı fazla uzatmayacağım.. Zeynep sikimde değil. Benim amacım sana acı çektirmekti ve başardım. Şimdi de gidiyorum. Ama herşeyden önce bana bu işte yardım eden kişiyi yanıma çağırmak istiyorum.
'Güneşcim.' " dediğinde güneş de giriyor kadraja. Ve kerem küfürler sıraladı.
"Şisiit Sayer küfür sıraladığını duyar gibiyim. Ama daha önce de söyledim sana.. ben ne istersem o olur. Ve bir bilgiyi daha acıklığa getirip yayınımıza son noktayı koyuyoruz. Yada dur ya,bu bilgi bende kalsın. Daha sonra pişman olabilirim bunu söylediğime. Tekrar görüsmek uzere.. " diyor aksel ve kayıt son buluyor. Kerem bir sinirle çıkıyor oradan Bora orada öylece kalırken Kerem kayıtla birlikte Zeynepe gitmeyi planlıyor.. ama önce Orhana anlatıp fikir almaya karar veriyor ve limana iniyor.
*
"Yine de affedemem abi." Dedi zeynep. "Biliyorum,bunları benim icin yaptı ama o aynı zamanda beni aldattı. Unutamam." Dedi sonra.
"Deneyemez misin?"
"Hayır,o kareyi Kereme her baktığımda hatırlayacağım. Olmaz abi yapamam. Unutmuş gibi davranamam.." dedl Zeynep ve o sırada Kerem geldi hızla yanlarına.
"Zeynep! Senin ne isin var burada?"
"Senin anlatmadıklarını dinlemek icin buradayım." Dedi zeynep ve kerem Orhana dönmüstü.
"Abi.. söyledin mi?"
"Söyledim evlat."
"Ama bu hic bir seyi degistirmedi." Dedi zeynep ise. "Beni aldattığın gerçegini değistiremez."
"Zeynep bak.. "
"Seni duymak istemiyorum kerem. Yüzünü bile görmek istemiyorum! Hem sen gitceksin hani?!" Dedi zeynep ve ayrıldı oradan. Keren sinirlendi ve elinde ki kaydı denize savurdu. Daha sonra cebini yokladı ve uyuşturucu bulamayınca eve gitti.
*
Zeynep evde otururken alt kattan gelen tıkırtılar ile sıçradı. Eve hırsız girmiş olabilirdi.. ama Melis vardı evde ve onun tıkırtısı olma ihtimalini düşünüp rahatlattı içini. Daha sonra bu tıkırtılar güclü tekmelemelere dönüşmüstü ve Melisin bağırıp ağlamalarını duydu sonra. Zeynep hızla alt kata indiğinde kapıyı şiddetle tıklamaya başladı. Melis korku ve sulu gözlerle açtı kapıyı ve sarıldı Zeynepe.
"Melis ne oldu?"
"Abim,o.." Zeynep hızla içeri girdiğinde Keremin bir kriz daha geçirdiğini gördü ve hızla oturdu yanına.
"Zeynep napıcaz?"
"Benim kasılmalara tedavi yapmam lazım. Sende sıcak su hazırla vücut ısısını yükset tutmamız lazım." Dedi zeynep bir hışımla.
"Zeynep,sen nerden biliyorsun?" Dedi melis ile titrek sesiyle.
"Sevgilim uyuşturucu bağımlısı olunca araştırmak zorunda kalıyorum! Hadi,zamanımız yok." Zeynep kasılmalara ilk yardım uygularken kerem konusmaya calısıyor. Ama anlasılmaz derece de cılız bir ses bu. Kerem sinirleniyor sonra ve Zeynepe vurmasıyla Zeynep yere kapaklanıyor ve gözünün altından gelen sızı ile inlemeye başlıyor. Melis odaya girdiğinde hızla suyu masanın üstüne bırakıp Zeynepin yanına çöküyor.
"Zeynep,ne oldu?!"
"Bırak beni! " dedi zeynep ise "Onemli olan kerem şuanda su nerde?" Dedi sonra ve melisin gösterdiği su ile Kereme ilk yardım uyguluyor. Keremin titremeleri azalıp bittiğinde Melis titrek bir şekilde sorgulamaya devam ediyor.
"Ne oldu şimdi?"
"Bilmiyorum. Titremeler onu yormuş olabilir. Uyuyor suan.." dedi zeynep. "Hadi yardım et de yatağına yatıralım."
"Tamam." Melis ve Zeynep keremi zorlu bir sekilde yatağına yatırdıktan sonra Zeynep başında ki koltukta Keremi bekmeye başlamıştı ve beklerken yorgunluğu üzere kendisi de uyuya kaldı.
**
Arkadaslar burada bitirmek zorundaydım cunku bir daha ki bolum yani,sezon finali kısa olmasın diye. Ayrıca uyısturucu ilk yardımını internetten arastırdım ne kadar dogru olduguna dair bir fikrim yok. Sezon finali de carsamba yayınlarım sanırım. Daha erken bile olabilir bilmiyorum. Vote ve yorumlarınızı eksik etmeyin ne olur. medya da ise Begendigim bir filmin begendigim bir sarkısı var :)

Yeniden AskHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin