Yeniden Ask

Yanlıs anlasılma

Merhaba arkadaşlar.. Stresli bir dönemden geçiyorum. Sınavlar falan beni yoruyor , bu yüzden hikaye için artık bir danışmanım var! Hikaye danışmanım Tutku! Gerçekten kız kardeşim gibi.. Ayrıca bana gelen yorumları da görüyorum. Bazı arkadaşlar sürekli olarak yorum atıyorlar ve ben çok mutlu oluyorum. Sonsuz teşekkürler hepinize. Motivasyon kaynağım oluyorsunuz.. :) Neyse artık hikayeye geçelim.. Tutku,canım,sisterim.. İlham için sonsuz teşekkürler bebeyim :D
İyi okumalar..

**
1 AY SONRA!

Zeynep derin bir nefes alarak doğruldu yatağından ve ayaklarını süre süre indi mutfağa. Mutfakta omlet yapmakta olan annesini görünce gülümsedi.
"Günaydın annecim." Dedi ve yanağına bir öpücük kondurduktan sonra demetin hazırlamış olduğu masaya yerleşti.
"Sanada günaydın." Dedi demet kendi yerine kurulurken. "Bugün neler yapacaksın?" Dedi sonra..
"Bilmem." Dedi zeynep. "Cash ile yürüyüşe çıkarız belki."
"Hımm peki daha sonra?"
"Neden soruyorsun annecim?" Dedi zeynep merakla.
"Beraber bir şeyler yapalım istiyorum."
"Hımm olabilir aslında.. ben seni ararım olur mu?"
"Tamam anlaştık." Zeynep bir kaç sey daha attı ağzına ve kalktı. "Zeynep bişi yemedin ama.."
"Annecim sonra yerim,bir kaç saat sonra gorna sesleri falan yürüyüş yapamıyorum. Hafif hava yeni yeni aydınlanmış,etraf sakin. Tam bana göre! Hadi kaçtım ben.."
" Kaç bakalım."
Zeynep hızla yukarı çıkmıştı ki cash ayağına dolandı.
"Tamam cash giyiniyim çıkıcaz oğlum." Dolabından spor kıyafetlerini çıkardıktan sonra hızla giydi ve kulaklığını aldıktan sonra cash'i de alıp çıktı evden. Kulaklığını takıp telefonundan en sevdiği şarkıyı açtıktan sonra cash'in tasma boyutunu ayarladı ve hızlı adımlarla yürümeye başladı. Kulağındaki şarkı tamda kendini anlatıyordu.(multimedya) Gözünden akan bir damla yaşı hızla sildi.. güclü olacaktı söz vermişti. Hızını biraz daha arttırdıktan sonra etrafa baktı. Gayet sessizdi,gün yeni yeni başlıyordu. Bir süre daha yürüdükten sonra karşısından gelen keremi görünce şaşırdı ve hızını düsürdügünü fark ettiğinde zeynepte yavaşladı. Ama bakmıyordu kereme,bakamıyordu.
"Zeynep." Dedi kerem usulca. Zeynep hafifce kaldırdı yerden başını 1 aydır görmüyordu keremi. Yüzünü öyle bir incelemişti ki sanki bir daha görmeyecekmiş gibi.. " özür dilerim."
"Dileme." Dedi zeynep ciddi bir şekilde.
"Zeynep neden böyle yapıyorsun?"
"Bunu bana sen mi soruyorsun?"
"Zeynep.." zeynep dinlemedi keremi ve gecip gitti yanından. Bir süre sinirli bir şekilde yürüdükten sonra aylar önce Keremle oturduğu o banka oturdu. Ve denizi seyretmeye başladı. Cebinin titremesiyle irkildi ve telefonunu çıkardı. Arayan demetti.
"Alo zeynep?"
"Efendim annecim."
"Bişiler yapacak mıyız bugün?"
"Anne.."
"Efendim?"
"Bugün yapmak istediğim bir sey yok sanırım."
"Tamam kızım nasıl istersen.."
"Saol annecim." Zeynep tam telefonu kapatacaktı ki demet seslendi.
"Zeynep.. "
"Efendim annecim?"
"Kızım ben biraz buralardan uzaklaşıp,kafamı dinlemek istiyorum."
"Cok yoruldun biliyorum annecim."
"Sende benimle gelmek ister misin?"
"Simdilik hayır. Ama daha sonradan yanına gelebirim."
"Guzel.."
"Peki ne zaman gidiyorsun?"
"Aksama,gorusuruz zaten. Seni gormeden gitmem."
"Tamam annecim. Ben bir büroya uğrayıp geliyorum."
"Tamam kızım bekliyorum." Zeynep telefonu kapattıktan sonra derin bir nefes aldı. Ayagının ucunda oturan cash'e baktı.
"Artık sadece sen varsın oğlum.. bizi daha neler bekliyor bakalım." Dedi ve ayağa kalktı. "Gidelim mi artık?" Dedi cash'e. Gülümsedi ve bir süre yürüdükten sonra taksiye bindi.
"Köpeğimi almam sizin için sorun olur mu?"
"Ayakları temizse hayır." Dedi taksici gülümserken.
"Temiz" dedi zeynepte. "Teşekkürler."
"Rica ederim. Nereye?"
"Siz devam edin ben size tarif ediyim?"
"Peki.."
*
Kerem kendini yatağa atmıştı ki kapı caldı ve sızlana sızlana kalktıktan sonra kapıya baktı. Can olacagını dusunuyordu cunku ondan baska gelecek insan yoktu.
"Noldu can?! " diye acmıştı kapıyı ama karşısında bambaşka biri vardı. Şaşkındı kerem ağzı açık bakıyordu öyle.
"Melis!" Dedi sonra. "Sen ne zaman geldin?"
"Hımm bir kaç saat önce." Dedi melis gülümserken. Kerem birden sarıldı Melise bir daha bırakmak istemezcesine.
"İyi ki geldin. Sana çok ihtiyacım var.."
"Hımm benim güzel abim aşık mı olmuş yoksa?!" Dedi melis kıkırdarken.
"Melis!"
"Ay ne var abi? Bana hepsini anlatabilirsin."
"Biliyorum fındık faresi."
"Ya abi büyüm artık ben! "
"Sen benim için hala kücüksün." Dedi kerem. Melisin saclarını karıştırırken. Melis hızla daldı içeri ve attı kendini koltuğa.
"Ay çok yorulmuşum."
"Melis! " melis biraz şımarık , babasının parasıyla dünyayı gezen bir kızdı.
"Ay abi ne var?!"
"Bavulların yine bana kaldı dimi?"
"Evvet abicim!"
"Güzel."
"Bencede." Melis kıkırdarken kerem melisin bavullarını iceri tasıyordu. Ve oda kendini melisin yanına attı.
"Normalde gelmezdin sen ne oldu?" Dedi kerem.
"Sıkıldım." Dedi melis.
"Onemli bir sey yok dimi?!"
"Hayır.. asıl sen anlat? Sende bir degisim var."
"Yani.."
"E anlat hadi!" Dedi melis dogrulup keremin anlatmasını beklerken.
"Aslında hersey cok hızlı gelisti."
"Hı?"
"Anlatmıyorum ya."
"Abi! Hadi."
"Of melis! İste Canı biliyorsun.. sevgilisi var yagmur onun bir arkadası geldi yurt dısından , zeynep.."
"Güzelmiş."
"Ne?"
"İsmi." Kerem melise pis pis baktıktan sonra devam etti.
"Bende 1 gun once kaza yapmıstım."
"Ne?!"
"Sakin ol , yumusak bir carpma sadece.. kırmızıda duran bir kıza carpmıstım. Ve oda zeynepmis. Bunlar benim bara gelmisler iste,tabi ben bilmiyorum. Sinirliyimde sabah carpıstım cunku zeyneple. Daha sonra iste can aradı bardayız biz sen nerdesin falan dedi bende icecekleri kaptım masaha gidiyordum ki biriyle carpıstım. Ve elimdeki icecekler oldugu gibi kızın ustune dokuldu ve topuguda kırılmıstı peki bu kız kimdi sence?"
"Atıyosun! Zeynep mi?"
"Ta kendisi! İlk baslarda tam bir bas belasıydı durmadan kavga ederdik. Ama daha sonra bir cok seyi paylasır olduk birbirimizle.. kahkahalarımızıda paylastık acılarımızıda."
"Abi.."
"Ne?"
"Sen bu kızı seviyorsun."
"Sacmalama melis!"
"Sadece hayatına giren biri var mı diye sordun cevapladım iste."
"Tabi,tabi yedim bende."
"Melis uzatma."
"Peki ama ben tanımak istiyorum zeynepi. Nerde simdi?"
"Bilmem. Sabah karsılastık yuruyus yaparken ama bilmiyorum."
"Ne demek bilmiyorum?"
"Konusmuyor benimle."
"Neden? Kesin sen bir şey yapmışsındır."
"Evet,tamemen benim öküzlügümmüs "
"Bunu sana o mu söyledi?"
"Neyi?"
"Öküz kelimesini."
"Evet."
"Bir kadın bir erkeğe öküz dediyse seni seviyor demektir.Belkide aşıktır,yada hoşlanıyordur,belkide hiçbiri öküzsünüzdür harbiden."
"Ne diyorsun yani , asık mı bana?"
"Valla bilemeyeceğim. Harbiden öküzsün ama o ihtimalde var."
"Melis."
"Ay ne?! Bunlar gerçekler.."
"Sen yorgunsundur,git yat hadi."
"Ay evet. Nerde yatcam ben?"
"Yat iste icerde bir yere.."
"Güzel."
"Ben canın yanına gidiyorum şimdi. Akşam gelince görüsürüz."
"Anlastık." Kerem melisin alnına öpücük konurduktan sonra evden ayrılmıştı. Arabasına bindi ve ayrıldı mahalleden. Melis ise yattı hemen yataga,uykuya düskün bir tipi vardır melisin. Hemencecikte uyuyuvermisti.. cokta deli yatardı. Aksama dogru keremin kapısında belirmisti zeynep. Konusacaktı onunla,yaptıgının cocukluk oldugunu anlamıstı. Konusarak halledebilirlerdi. Kapıyı bir kac kez tıklatmıstı ki acan olmadı. Zile bastı bu sefer,icerde birl oldugundan emindi. Melis soylene söylene kalktı ve duzeltti acılan şortunu. Saçları dağınık,uykulu bir şekilde açtı kapıyı.
"Buyrun?" Zeynep karşısında melisi görünce kalakaldı öylece. Dudağı titremeye başladı hafiften. "Kimsiniz?" Dedi melis.
"Kerem.."
"O Canın yanında." Dedi melis.
"Guzel.." dedi zeynep merdivenlerden asagıya hızlı adımlarla inerken.
"İsminiz neydi? Kim geldi digim?" Diye bagırdı arkasından ama zeyneo bir sey demedi ve asagıda bekleyen taksiye bindikten sonra yasaran gözlerini sildi ve evin adresini verdi. Neden hep aldatılıyorum diye düşünürken Kerem aradı reddetdi zeynep. Kerem bir kez daha aramıstı ki zeynep telefonu kapattı. Artık sesini bile duymak istemiyordu keremin.