Yeniden Ask

Kahraman Zeynep

Kerem zeynepe dogru yürüdüğünde gülümsedi. Ama şaşkındı da.. köşede duran dolapların birinden battaniye çıkardıktan sonra usulca örttü üstünü ve masasına kuruldu. Dosyasını çekmeceden çıkardıktan sonra açtı ve bütün yaptığı resimleri masaya dağıttı. Aralarında çokca zeynep vardı. Birde uzun saçlarıyla dikkat çeken Güneş. Güneş keremin eski sevgilisiydi.. Kerem onu delicesine severdi. Birlikte pamuk şeker yer , lunaparka gider,sahilde koşuştururlardı. Tıpkı çocuklar gibi. Güneş Keremin barına gelmişti. Oldukça zor durumdaydı.. Kerem güneşe barda şarkı söylemesi için iş teklifinde bulundu. Güneş kabul etmek zorunda kaldı. Yoksa o her an muhtaç olduğu haplardan alamayacaktı.. Güneş uyuşturucu bağımlısıydı. Bir gün barda şarkı söylerken Kerem Güneşten etkilenmişti. İlk defa birine çıkma teklifi edecekti. Tüm dikkatini topladı ve Güneşe cıkma teklifi etti. Güneş kabul etmişti çünkü Kerem oldukça yakışıklıydı. Hem ona sahip çıkacak birileri lazımdı. Uyuşturucu bağımlısı olduğunu çok sonra öğrendi Kerem ve ona her defasında tedavi olmasını söylüyordu. Güneş ise bu durumdan memnun olduğunu hiç çekinmeden dile getiriyordu. Herşeyin yolundaydı taki Kerem Güneşe süpriz yapmak için eve gizlice girene kadar. Salano girdiğinde Güneş ve Keremin en yakın arkadaşı Barış oldukça samimilerdi. Hemde fazlasıyla.. Oradan sonra Kerem ikisinide bir daha görmemek için saklandı. Herkezde ve herşeyden.. Kerem Güneşin resimlerini ayırdı aralarından ve hepsini şömineye attı. Kağıtların yanıp kül oluşunu izlerken zeynep uyanmıştı. Keremin arkası dönüktü.
"Kerem?" Arkasını döndügünde Zeynep başını kaldırmış kereme bakıyordu. Kerem telaşlandı. Masanın üstünde Zeynepin resimleri duruyordu.
"Aag selam naber?!" Hızlıca masadakileri toplamaya basladı.
"Onlar ne?"
"Ne? Hi-hic! Hicbir sey." Kerem hepsini cekmeceye koyduktan sonra zeynepin yanına gitti. "Sen neden burdasın?"
"Annemle kavga ettim." Kerem bi an duraksadı sormalı mıydı? Sormamalı mı?
"Neden?" Dedi sonra..
"Benden gizlediği şey için.." zeynepin gözleri tekrardan sulanmıştı.
"Şisisit!" Dedi kerem zeynepi göğsüne bastırırken.
"Babam." Dedi zeynep derin bir nefes alırken. "Kansermiş.."
Kerem bir şey demek istedi ama diyemedi dili tutulmuştu resmen. Zeynep ise hıçkırıklara boğuluyordu.
"Yapma.. Lutfen boyle aglama. Hem iyilesebilir deyil mi? Tıp cok ilerledi."
"Kotu huylu ve asırı derecede ilerlemis bir tur bu." Kerem gözlerini sımsıkı kapadıktan sonra zeynepin suratını avuclarının arasına aldı.
"Hersey guzel olacak." Kerem arkasına yaslandıktan sonra zeynepe sarıldı. "Merak etme." Dedi sonra "ben burdayım. Yanındayım.. Sen istedigin surecede yanında olacagım." Zeynep bu sozler uzerine daha sıkı sarıldı kereme. Tesekkur etti bi nevi. İkiside bir sure hicbir sey soylemedi.. ikiside gözlerini kapadı ve uykuya bıraktılar kendilerini.
*
Zeynep uyandığında yavaşca kalktı keremin yanından.. Hafif adımlarla masya yaklaştı Keremin hızlıca sakladığı dosyayı çıkardı çekmeceden.. Açtığında direk kendini gördü ve gülümsedi. Pelerini vardı Zeynepin.. Bir şeye meydan okuyordu. Kahramandı o karede. Teker teker hepsine baktı. Hepsinde pelerini vardı. Kerem onu hep kahraman olarak çizmişti. Zeynep bir an durdu ve düşündü sonra Kereme baktı ve gülümsedi. Kerem koltukta süzülüp yattı. Zeynep hızla topladı resimleri ve koydu çekmeceye. Aynı sessizlikle yaklaştı Kereme , koltuğun köşesine yere oturdu ve Keremi süzmeye başladı. Uykusu geliyordu ama yatacak bir yer yoktu. Kerem koktuğa uzanmıştı ve kaplamıştı her yeri. Zeynep büyük bir çekingenlikle Keremin yanına süzüldü ve battaniyeyi üstüne örttü. Koltuktan düşmemek için Kereme sarılarak tutundu. Kerem uyuduğu halde utanıyordu bu yaptıklarından ama mecburdu buna.. Derin bir nefes aldı zeynep ve iki santim yakında olan Kereme baktı. Bazı kararlar almanın vakti gelmişti. Bu karmakarışık düşünceleri kafasından atmaya karar verdi. Kıvançı hiç yaşamamış gibi davranacaktı. Hayatını yaşayacaktı , mutlu olmalıydı. Artık o nefret ettiği işide yaimayacaktı. Avukat olmayacaktı. İstifa etmeye karar verdi. Zeynep keyif aldığı şeyleri yapmaktan hoşlanırdı. Şimdi ise o işe adım atmak için çalışma yapacaktı..
"Herşey.." dedi içinden. "Herşey güzel olacak."