Yeniden Ask

Neler oluyor?

Öncelikle hikayeyi bir kaç gün önce geleceğini söylemiştim fakat hala hastayım ve yazmaya vakit bulamıyorum.. bunun için hepinizden özür dilerim. Sacmalamışsam affedin.. iyi okumalar :)

Kerem olduğu yere tekrardan yığılırken ambulanstan inen görevliler Zeynep ve Keremin yanına geldiler. Ardından gelen polisler ise kalabalığı dağıtmakla meşguldü. Keremi sedyeye yatırıp ambulansa bindirdikten sonra zeynepte ardından bindi ve oturdu. Hastaneye geldiklerinde ikisine de serum ve oksijen bağladılar. Bir süre sonra her ikiside kendine gelmişti.
"Kerem?" Dedi zeynep kereme dönerken. Aynı odada yanyana olan yataklarda yatıyorlardı. Kerem gözlerini araladı ve oksijenliği azından çıkardı.
"Efendim?"
"Ben tesekkür ederim. Beni kurtardın.." dedi zeynep tavanı seyrederken.
"Seni orada bırakamazdım."
"Söylediğim şeyi yanlış anlamanı istemem."
"Neyi?"
"En son sana evlenme teklifi etmiştim."
"Onu gerçekten yaşadık mı biz ya?"
"Hıhı.. ee ne diyorsun?" Dedi zeynep kahkaha atarken.
"Nasıl yani.." kerem tam hoşlandığını söyleyecekti ki zeynep sözünü kesti.
"Sadece bir oyun."
"Oyun mu?"
"Evet.. biliyorsun babam kanser ve benden tek istediği damadını tanımak. Ortada da bir damat olmadığına göre babama sahte bir damat götürmek zorundayım. Eğer kabul edersen seni babamla damadı olarak tanıştırmak istiyorum."
"Zeynep.."
"Hadi ama kerem biz dost değilmiyiz. Dostlar böyle günler içindir. Benim için kısa bir süreliğine bunu yapabilirsin değil mi?"
"Haklısın. Biz dosttuz ve benim sana yardım etmem gerek."
"Heh şöyle.."
"Tamam ama fazla uzatmak yok."
"Anlaştık.?" Dedi zeynep elini kereme uzatırken.
"Anlaştık."
Zeynep gülümseyip tavanı seyretmeye devam ederken içeri doktor girer.
"Evet nasılsınız bakalım?"
"Gayet iyi." Dedi zeynep doktor hanıma gülümserken. Kerem ise ellerini kavuşturmuş gözlerini kapamış yatıyordu. Kafasını zeynepe çevirip tek gözünü aralayıp baktıktan sonra sırıtıp tekrar kapadı gözünü. Doktor serumunu kontrol ettikten sonra ellerini kavusturdu.
"Evet maceracılar size ev izni. Bolbol yatıp dinleneceksiniz. Birazdan polis memurları ifadenizi alacak daha sonra gidebilirsiniz."
"Guzel.. su lanet yerden biran once kurtulacagım." Dedi kerem. Umursamaz tavırla. Zeynep gülümsedi ve tek gözünü kaldırarak baktı Kereme. Bu sırada doktor polisleri cagırmıs iceri giriyorlardı. Zeynep dogrulup yastıgına yaslandıktan sonra ifadesini verdi ve hazırlanmaya basladı. Keremde zeynepin soylediklerini dogruladı ve ayaga kalktı.
"Bir daha lunapark lafı bile duymak istemiyorum." Dedi kerem sinirle.
"Anlasılan birleri cok korkmus." Dedi zeynep arabaya binerken.
"Bilmedigin seyler var zeynep! " dedi kerem sinirle.
"Bana bagırma! Ayrıca ne bu gizemli haller , bir iyisin bir kötü. "
"Her işe burnunu sokma,ben böyle iyiyim."
"Güzel o zaman dengesiz tavırlarından kurtulduğun zaman ararsın."
"Ne?"
"Saga cek. İnecegim.! "
"Zeynep sacmalama."
"Bana bagırmamanı soylemistim. Senin karsında bir cocuk yok!" Kerem bagırdıgı icin uzgundu ama kendini kontrol edememisti. Saga cekti ve derin bir nefes aldı. Zeynep bir hışımla indi arabadan ve yürümeye başladı. Kerem arabayı yavas kullanıyordu zeynepin adımlarını arabayla takip ediyordu adeta. Zeynep keremin gitmedigini fark edince sinirle döndü.
"Napıyosun!"
"Arabaya binmeni bekliyorum.."
"İyi beklemeye devam et!"
"Tamam o zaman ben inerim." Zeynep hızını düşürmeden yürümeye devam ederken Kerem arabayı park edip hızlıca indi ve zeynepe yetişti.
"Zeynep,zeynep!"
"Ne?!"
"Bak tamam kabalık ettim ,özür dilerim."
"Kabalık mı? Öküzlük desek daha doğru olur." Kerem çarpık gülümsemesini atmıştı ne zaman zor durumda kalsa bu gülümsemesini kullanırdı çünkü zeynep durumaz sırıtmaya başlardı. Bu seferde öyle olmuştu zeynep gülümsemesini bastırmaya çalışırken konuşmaya başladı.
"Gülme öyle , ben ciddiyim."
"Öyle görünmüyorsun ama.."
"Kereem." Dedi zeynep uzatarak.
"Zeyneep" keremde zeynepi taklit etmişti ve büzmüstü dudaklarını.Zeynep bir tane vurmuştu kereme. Hafiften yağmur çilemeye başlayınca arabaya geçtiler. Arabaya geçtiklerinde zeynep başını cama yaslamış camda süzülen su damlalarını takip ediyordu. Bir süre sonra göz kapaklarında ağırlık hissetti ve kapadı gözünü , kendini uykuya bırakmıştı. Evin önüne geldiğinde kerem zeynepi hafce dürttü.
"Zeynep.. geldik." Zeynep gözünü hafifce araladıktan sonra Etrafına baktı ve kereme döndü.
"Saol." Dedi ve indi. Kerem neye uğradığını şaşırmıştı zeynepin eve girmesini bekledi. Zeynep eve girdiğinde hizmetli karşıladı.
"Hoşgeldiniz zeynep hanım."
"Hosbulduk.. babam nerede?"
"Cihan bey , demet hanımla birlikte Amerikaya gittiler efendim."
"Ne!" Zeynep hızla fırladı kapıdan Bir kac metre ötede henüz hızını arttırmamış olan Kereme yetişmeye çalıştı.
"Kerem,kerem!" Dikiz aynasından fark etmişti kerem , zeynepi. Geri geri geldi ve zeynepin yanında durdu. Zeynep hızla arabaya bindi.
"Hadi,gidiyoruz."
"Nereye?"
"Amerikaya."