1

3.7K 65 0
                                    

This story is dedicated to: EditaCaburnay

Thanks for voting!

Cyra Pov

Pagpasok ko ng school ay agad na sumalubong sa akin ang naka-ngiting si Janella.

Agad nya akong inakbayan at dinala sa una naming klase.

"Tanggalin mo na nga yang salamin mo, Cyra. Mas bagay sayo pag wala yan."

Pero... Masisira ang image na binuo ko...

"Okay lang yan, don't be shy." Dont be shy... Palibhasa kasi, ang kapal ng mukha nya.

Tinanggal nya ang salamin ko at itinapon iyon sa basurahan.

Sakto namang dumaan sa tapat namin sila Jaren.

"Oi, sino to? New student?" Agad na tanong ni Jaren habang nakaturo pa sya sa akin. Napairap na lang ako sa mga ngiting binibitawan nya.

Tinapik naman ni Janella ang kamay nya at waring nagagalit pa.

"Ano ka ba? She is Cyra, Cyra Alvares." Waring pag papakilala nya sa akin sa dalawa.

"Nice to meet you, Cyra." Saad ni King.

Nagulat na lamang ako ng may humawak sa bewang ko at nakaramdam ako ng kung ano sa labi ko.

Nanlaki ang mga mata ko ng malamang labi iyon ni Jaren at feel na feel pa nya ang pag halik nya sakin dahil nakapikit pa talaga sya.

Ng kumawala sya ay isang nakakalokong ngiti ang binigay nya sa akin at tinapat nya ang kanyang bibig sa tenga ko.

"Para malaman na ng lahat na sa akin ka lang. Ayaw ko pa man din na, may ibang tumitingin ng kung anong sa akin."

Agad akong napaatras at tinapakan ko ang paa nya.

"Ewan ko sayo!" Sigaw ko sa kanya habang namimilipit sya sa sakit at agad akong tumalikod sa kanila.

"Namumula si Cyra!" Pahalakhak na sigaw ni Janella.

"Bwisit." Tanging nabulong ko na lang.

Tatling taon na ang nakakalipas ng matapos ang labanan sa isa sa mga building ng Damn Lord. And here we are, still complete.

Sana man lang, nabasawan ng isang kamay o paa si Jaren. O kahit anong parte sa katawan nya. Ikakatuwa at ikakasaya ko pa iyon.

I can't believe na matatapos na ang labanan, at ngayon ay back to normal na ang buhay ko. I mean, namin.

Madami mang pagtatalo, at nangyaring kalechehan ang nangyari sa amin. At least, sa huli, natuto kaming magtulungan, though I badly wanted to kill Jaren.

In the first place, I really wanted to kill him. And bury his head into a some ramdom grave then burned his body into hell.

Kaya nagtataka ako kung bakit hinayaan ko syang mabuhay sa loob ng building na iyon. Pwede ko sana syang hanapin at tadtarin ng bala ang kokote nya. Pero hindi ko ginawa.

Nakasalubong ko si Jon na nakangisi. Alam ko naman pupuntahan nya si Janella. Ni hindi ko nga alam kung pano naging sila... Ang alam ko lang, matagal nang inlove yan dun sa sadistang pulang rosas.

Muntikan na akong madapa ng may umakbay sa akin muka sa likod.

"Chill! Cyra naman! Parang hindi ka na nasanay!" Madalas na kami ni Ashley ang pinag titripan nya. Samantalang si King at si Jaren naman ang kalaban nya.

Si Jon. Protector nya.

Si Eric, kaaway parin nya.

Ang old Black and Red Phantom, lumuwas na ng bansa, at malamang ko ba, nag dagdag na ng population yung dalawang iyon.

The Red Rose Phantom (Completed)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon