İçimdeki burukluğu atmaya gücüm yok anladım.
Yıllar asırlar geçse de faydasız.
Niye diye defalarca sordum kendime
Ama hep aynı yanıtla karşılaştım.
Niye diye defalarca ağladım,
Hemde sayısını unuttuğumkez.
Gittiğin günü bende bıraktıklarını,
Defalarca düşündüm.
Yine de atamadım seni kalbimden,
Neden ben aşktan bu kadar korkuyorken
Neden buldun beni ?
Korktuğum başıma gelmek zorunda mıydı?
Belkide geleceğinı biliyorumdur.
Korkmam ondandır kimbilir.
Her çalan şarkıda seni buluyorken,
El ele gezen çiftleri görmezden gelirken,
Kalemimin mürekkebi sana akarken,
Seni nasıl unutabilirim bilmiyorum.
Hani hiç bir zaman, mekan, insan Aşkı bitiremezdi ya,
Unuttun mu sevgili ?
Bizi zaten o zamansız mekanlardaki insanlar ayırmadı mı?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
UZAKLARDA BİR YER
PoetryEnse kökünden başlayıp vücudunun tamamını ele geçiren sinirlerin omuriliğe atılan bir darbenin felç etmesi gibiydi, kulaklarınında çınlanan sözcükler. Solukları yavaşlarken, duyduğu üç kelimede takılmıştı. " Başınız Sağ Olsun." Bir ülke değil, kocam...
