Zamansız hayallerimin kırık sesi bu
Derinlerden gelen kavruk bir sızı.
Karanlık yazgımın en masum manası
İçimde titreyip durur.
Kirpik uçlarımdan dökülüyor nemli yaşlar
Gecenin kapısını kapat artık!
Bırak aksın hayat
Hiç kalmadın nasıl olsa bende.
Sensizliğin kınası yakıldı ellerime
Ardından yasak adımlarım
Yüreğimi yakıyor kocaman bir hiçlikle
Ruhuma çizdiğin resimden kalan
Hüzünlü bir ay gibisin sadece
Gözlerimden nefesime bir Ahh düşer
Mevsimler geçiyor atartopar
Bir gün görürsen yıkık dökük halimi
Hiç gelmediğin kadar susmalısın o zaman.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
UZAKLARDA BİR YER
PoetryEnse kökünden başlayıp vücudunun tamamını ele geçiren sinirlerin omuriliğe atılan bir darbenin felç etmesi gibiydi, kulaklarınında çınlanan sözcükler. Solukları yavaşlarken, duyduğu üç kelimede takılmıştı. " Başınız Sağ Olsun." Bir ülke değil, kocam...
