Sen gidersen,
Bir ben olamam artık yalnızlığın kolyesinde.
Hiç kimse kalırım tutsaklığın altında.
Adı konmamış şiir dizelerine meze olurum.
Bildiğimi düşündüğüm gerçekler,
Koca koca yanılgılarla dolu.
Etrafımda dört nala koşan çakal sürüsü,
Avuçlarıma koyduğum yüreğimi titretiyor.
Bir sen olamıyor hiç kimse.
İlkim ve sonum olarak anlıma kazıdığım sen,
Yemin olsun sadece gözlerinde hayat buluyor.
Filizleniyor umutlarım en dibinden,
Seni görmenin mutluluk adı altında.
Sen gidersen bir ben olamam artık.
Sarsılmadan açılmayan çiçekler gibi,
Suladıkça sarsılıp açmasını beklediğim mutluluğumsun.
Sen gidersen içimdeki sesin kısılır,
Sana düşlediğim düşlerim söner,
Bir ben olamam sessizliğin girdabında.
Sen gidersen ...
Çorak topraklarda susuz kalırım.
Bir ben olamam sensizlik adı altında...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
UZAKLARDA BİR YER
PoetryEnse kökünden başlayıp vücudunun tamamını ele geçiren sinirlerin omuriliğe atılan bir darbenin felç etmesi gibiydi, kulaklarınında çınlanan sözcükler. Solukları yavaşlarken, duyduğu üç kelimede takılmıştı. " Başınız Sağ Olsun." Bir ülke değil, kocam...
