UZAKLARDA BİR YER

Affet Yüreğim

Bir bahar akşamı başladı herşey.
En güzel haliydi seni tanımak.
Tanıdıkça sevmek.
Sevdikçe bağlanmak ve bağlandıkça kaybetmekten kormak.

Gerçek neydi benim için ?
İmkansızı sevmek mi yada kaybetmek mi ?

Yokluğuna sarıldım tüm çaresizliğimle.
Güçlü olduğumu sanıpta katlanıyorum sessizliğe.
Anılar tebessüm gibi şimdi.
Bilinmezlikti bizim için ilerisi .
Zamansızdı ayrılık.

Annesiz kalmış bir çocuk gibi belki.
Yokluğunda kaybolmaya mahkum şimdi kalbim.
Yanlızlığı severdim de sensizliği değil.
Keşkelerin olduğu bir hayat yaşıyorum.
Ne kadar çok inandırmıştın kim giderse gitsin gitmeyeceğine.

Gerçekmiydi tüm söylediklerin?
Ben mi inanmak istediklerime inanmıştım ?

Biliyorsun karanlıktan çok korktuğumu.
En dibi yaşıyorum bırakma ellerimi. İçtiğim kahvenin her yudumu sen.
Gökyüzündeki bütün yıldızları toplamak istiyorum.
Kimse bakmasın yokluğunda.

Bir şarkı söyler misin benim için eski günlerdeki gibi?

Kırıyorum yavaş yavaş bütün umutları.
Elimde değil sevgili, seni tanıdığımdan beri hiç bir şey elimde değil.
Sevdiğim gibi kaybetmekte elimde değildi.

Beni affet yüreğim..
Sadece sevmek istedim.Karanlıkta ışığı bulmak istedim...