Bugün eskiye adımlıyor ayaklarım
Yüzümde buruk bir gülümseme eşliğinde
Dalıyor gözlerim yaşadığım yerleri görünce.
Sayılı zamanlarımın olduğu şu son zamanlarda
Aklımdan çıkmıyor geçmişin bıraktığı derin izler.
Yürüdüğüm cadde eskiye nazaran daha kalabalık
Tanıdık yüzlerden geriye kimse kalmamış
Çiçekçi Feyzi amcanın o bin bir kokulu dükkanı yok artık
Bir kere daha anladım ki
Bana dair elimde hiç bir şey kalmamış.
Kurusıkıyla sıkılmış bir hayat ki öldürmeyendi
Havada asılı kalan elimden ne gelir ki
Demlenmiş acıdan bana yer kalmadı
Öğrensem de gürültü yapmamayı
Gidenler bitenler beni sömürdüler
Bana kalan sadece baka kalmak kaldı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
UZAKLARDA BİR YER
PoetryEnse kökünden başlayıp vücudunun tamamını ele geçiren sinirlerin omuriliğe atılan bir darbenin felç etmesi gibiydi, kulaklarınında çınlanan sözcükler. Solukları yavaşlarken, duyduğu üç kelimede takılmıştı. " Başınız Sağ Olsun." Bir ülke değil, kocam...
