Tek odalı evimiz olacaktı.
Dalga sesleri yosun kokusuyla canlanacaktı
Ve gülüşün
Gülüşün hep eşlik edecekti bize
Sen denizler daşacaktın yüreğime
Hafızamdan kelimeler dökülüyor
Cüzdanımdaki resminin üstüne
Hani sen gittin ya
Boynu bükük damlalar yağdı yüreğime
Bizi bir tren bir vapur bir otobüs ayırdı ya
Düştü titreyen elimden hep benim olacağını sandığım ellerin
Gittin ya bilmediğim uzaklara
Nalan yüreğime hasret yağdı
Herşey anlamsız kaldı akarken göz yaşlarım
Deli gibi zamansız kaldı ahlarım.
Kara bulutlar dolanıyor üstümde
Sıranıyor karlı dağlar yollarıma
Yokluğundan dolan gönlümle
Attım kendimi katar katar yağan karın altına
Kırıldı her tanede içimdeki sevinçler
Yanaklarımdan yüreğime dökülüyor hıçkırıklar
Gittin ya bensiz
Acının aşkı körüklediği gönlümde
Feryat figanlarla susuyor dilim defalarca...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
UZAKLARDA BİR YER
PoetryEnse kökünden başlayıp vücudunun tamamını ele geçiren sinirlerin omuriliğe atılan bir darbenin felç etmesi gibiydi, kulaklarınında çınlanan sözcükler. Solukları yavaşlarken, duyduğu üç kelimede takılmıştı. " Başınız Sağ Olsun." Bir ülke değil, kocam...
