UZAKLARDA BİR YER

AKAY

Yüreğim de buz tuttu sayende Akay...

Kalbimin ateşine tutacak göz yaşım kalmadı,kurudu
Yüzümün benzinde asırlaştı kırıp dökemediğim hüzün

Lal oldu kalemim Akay...

Dökülecek yer kalmadı devrik cümlelerime.
Ayrılık hicrana meilliydi
Yüzüme savurduğun yenilmişlik
Güçlü kılmıyor artık içimdeki kadını.

Bilirsin gözlerimi Akay...

Gamzesinden kırıldı, yüreğimin yanı sıra
Caddeler geçiriyorum mavi gök yüzüne bakmadan
Suçu belirsiz bir zanlı gibi hızlı ve tedirgin adımlarım
Bütün yüzler üstümde

Ne bulmak istiyorlar bende Akay...

Elimdeki bir boşluk oysa
Yeni yetme sevdalılar gülüyor bana
Adam şiir okuyor kadına
Ve kadın sevinç nidalarıyla sarılıyor boynuna

İşte şimdi üşüyorum Akay...
Yenik düştüm çaresizlik pençelerine
Ardımda bir anne duası yok
Zulamda beni aşındıracak sevgisizlik kadar yalan var oluşun

Bak duyuyor musun Akay ?

Siren seslerinde adım geçiyor
Ben dozlanmış kitabın bir sayfasında
kayıptım
Ömrümün süretinde kurumuştu benliğim
Kırmızı ışık önünde duramıyor
Kan kusan aşksız kadının

Bir çift sarılmana ihtiyacım var Akay

İkinci tefa demlediğim çay bile
Geçirmedi sinemdeki susuzluğu
Bekledim, benden geçtim
Bu sevdanın hükümsüzlüğü kesmedi
Tüten aşksızlığımı

Çekiyorum çekiyorum bitmiyor Akay

İçim yokluğunla ürperiyor
Izdırap yokuşu yürü yürü bitmiyor
Bitti yoruldum

Ölüyorum Akay
Gönül telime hangi şarkı vursa da
Sevmeyen yüzlere bakacak yüzüm
Tonlarca ağırlığın altından kalkacak gücüm kalmadı.

Tükendim Akay Tükendim....