"ဖြားဖြားဆူရင္ေတာ့အိုင္ရင္းမသိဘူးေနာ္"
"အင္းပါ"
အိုင္ရင္းရဲ႕ပြစိပြစိအသံေတြနဲ႔အတူ
ပဲြရံုေရာက္လာခဲ့တယ္။
ဖြားဖြားကလိုက္မလာဖို႔တားသြားတာမို႔
အိုင္ရင္းနဲ႔ေတာ္ေတာ္ေလးေျဖ႐ွင္းရေသးတာ။
သူ႔ကိုဘယ္သူတားႏိုင္မွာမို႔လဲ။ လာခ်င္လာမွာပဲ။
လက္ထဲကဗူးေလးကိုငံု႔ၾကည့္ရင္းတစ္ျပံဳးျပံဳး။
ဒီအခ်ိန္ဆိုေန႔လည္စာစားၿပီးေလာက္ၿပီထင္တယ္။
"ေျမး"
"ဖြားဖြား..ဟီး"
သြားၿဖီးျပလိုက္ေပမဲ့ဖြားဖြားဆီက
အၾကည့္စူးစူးတစ္ခုသာျပန္ရလိုက္ပါတယ္။
အေျခအေနကိုရိပ္စားမိတာကို
ႏႈတ္ခမ္းေလးစူရင္းအနားေလ်ွာက္သြားကာ
"ဖြားဖြားအတြက္မုန္႔လာပို႔တာ
ေနလည္စာစားၿပီးအခ်ိဳတည္းရေအာင္လို႔
အဲဒါကိုဖြားဖြားကဆူမလို႔လား"
မ်က္ႏွာငယ္ေလးလုပ္ကာေျပာလိုက္ေတာ့
ဖြားဖြားမ်က္ႏွာေလးနည္းနည္းၾကည္လာတယ္။
"ဖြားကေျမးအတြက္ေျပာတာေလကြယ္..
အဆုတ္ကထပ္ေဖာက္ရင္ဘယ္လိုလုပ္မလဲ"
"ကြၽန္ေတာ္လံုးဝသက္သာေနပါၿပီ
ဘာမွကိုမျဖစ္ေတာ့တာ..လာပါဖြားဖြားရဲ႕
မုန္႔သြားစားရေအာင္ ေနာ္"
ဖြားဖြားကမေျပာသာေတာ့ပဲ
ေခါင္းသာယမ္းေနေတာ့တယ္။
အိုင္ရင္းလဲအေနာက္မွာၿငိမ္ကုပ္လို႔။
တစ္ခုခုဝင္ေျပာရင္ဖြားဖြားဆူမွာေၾကာက္လို႔ထင္။
ရံုးခန္းထဲမွာဖြားဖြားအတြက္မုန္႔ေတြျပင္ေပးခဲ့ၿပီး
ေနာက္ထပ္ဗူးတစ္ခုကိုင္ထားေသးတဲ့သူ႔ကို
ဖြားဖြားကအကဲခတ္သလိုၾကည့္ေနတယ္။
စာရင္းကိုစစ္လိုက္ေရေႏြးေသာက္လိုက္
မုန္႔စားလိုက္နဲ႔ဘာမွေတာ့မေမး။
ေတာ္ေသးတယ္..မဟုတ္ရင္သူဘာေျဖရမွန္းမသိ။
"ကြၽန္ေတာ္..ေလ်ွာက္ၾကည့္အံုးမယ္"
မုန္႔ဗူးထည့္ထားတဲ့အိတ္ေလးကိုမသိမသာဆဲြရင္း
ဖြားဖြားကိုအသိေပးကာလစ္ထြက္ခဲ့တယ္။
သူ႔ေက်ာျပင္ကိုၾကည့္ၿပီးက်န္ခဲ့တာသိေပမဲ့
လွည့္မၾကည့္ပဲ ပဲြရံုအေနာက္ဘက္ကို
တစ္ခ်ိဳးတည္း။
ေနာက္မွာတစ္ေယာက္ေယာက္႐ွိေနသလို
ခံစားမိလို႔လွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့
သြားအၿဖီးသားနဲ႔အိုင္ရင္း။
ဒီေကာင္မေလးသူ႔ေနာက္ဘာလိုက္လုပ္တာ။
