(warning..)
"မား..အီးဟီး "
"ဟာ့..ေဘဘီ"
"နာတယ္ ဟင့္ ..ဝမ္ လူဆိုးႀကီး "
သူ႔အေပၚကလူသားကိုထု႐ိုက္ခ်င္ေပမဲ့
သူ႔လက္ေတြက ဝမ့္ထိန္းခ်ဳပ္မႈေအာက္က
႐ုန္းမထြက္ႏိုင္ဘူး။
အခုသူက ေခါင္းကိုခါရမ္းၿပီး
ေအာ္ငိုပစ္လိုက္ရံုပဲတတ္ႏိုင္ပါတယ္။
"အင္း..ဟုတ္တယ္ ကိုယ့္နံမည္ကိုပဲညည္း"
ဝမ္ကစိတ္မ႐ွည္ေတာ့သလိုမ်ိဳး
သူ႔အေပၚကဖိမိုးၿပီး အ႐ွိန္တင္တိုးဝင္ပစ္တယ္။
ဒါကနက္နဲလြန္းလို႔ သူ႔ေပါင္ျခံေတြမွာ
အရည္ပူပူေတြစီးဆင္းလာတဲ့အထိပဲ။
မေတြးရင္ေတာင္သူကသိလိုက္တယ္။
အဲဒီေနရာမွာ ေသြးထြက္ေနၿပီဆိုတာကို။
"ခနေလးကြာ ေနာ္.. ကိုယ္သက္သာေအာင္လုပ္ေပးမယ္"
"ဟင့္..စပ္တယ္"
တစ္အင့္အင့္႐ိႈက္ကာ ႐ွံဳ႕မဲ့ေနတဲ့သူ႔ကို
ဝမ္ကရီေဝေဝငံု႔ၾကည့္ရင္း..
"မင္းကကိုယ့္အပိုင္ပဲ ဟာ့.."
ဝမ့္စကားလံုးေတြဟာ အသက္႐ွဴသံ
ျပင္းျပင္းေတြနဲ႔ေရာယွက္ေနခဲ့တယ္။
မ်က္ရည္ေတြၾကားကေန သူ႔တစ္ကိုယ္လံုး
ၾကက္သီးေမြးညႇင္းေတြျဖန္းခနဲပါပဲ။
ဒါက သိပ္ၿပီး..။
"ဝမ့္..နည္းနည္း ေျဖးပါဦး"
သူ႔လည္တိုင္ေတြၾကားေခါင္းႏွစ္ထားတာမို႔
ခပ္တိုးတိုးသာဆိုလိုက္တယ္။
ဝမ္ကေသခ်ာေပါက္ ျကားေလာက္ေပမဲ့
သူ႔စကားရဲ႕ဆန္႔က်င္ဘက္ကိုသာ
ဦးတည္လုပ္ေဆာင္ေနခဲ့တယ္။
အစပိုင္းမွာ ဝမ္ကသူ႔ကိုေခ်ာ့ျမဴသေယာင္
တစ္ခ်က္ခ်င္းဝင္ထြက္ေနခဲ့ေပမဲ့
သူတို႔ဆက္သြယ္ထားတဲ့ေနရာေလးက
တစ္ေျဖးေျဖး အသားက်လာတာနဲ႔အမ်ွ
ဝမ္ဖိႏွိပ္ထားတဲ့ေ႐ွာင္းက်န္႔ကိုယ္လံုးေလးက
ပိုၿပီးလႈပ္ရမ္းလာခဲ့ရတယ္။
"အာ့အား.."
ဝမ္ကပိုပိုၿပီးတိုးဝင္လာကာ ႐ုန္းကန္ေနတဲ့
သူ႔လက္ေကာက္ဝတ္ေတြကို
အလိုက္တစ္သိလႊတ္ေပးလာတယ္။
လြတ္ေျမာက္သြားတာနဲ႔တစ္ၿပိဳင္တည္း
သူက ေက်ာျပင္က်ယ္ကိုဖက္တြယ္လိုက္ၿပီး
စိတ္ထဲ႐ွိသမ်ွကုတ္ျခစ္ေတာ့တာပဲ။
