(warning )
အင္း..အိပ္ရတာဇိမ္႐ွိလိုက္တာ။
အိမ္မက္ကမၻာထဲေရာက္ေနေပမဲ့
သူ႔တင္ပါးကို မားပုတ္ေပးေနတာ
ခံစားမိေနတယ္။ ေ႐ွာင္းက်န္႔က
အိပ္ခါနီးတိုင္း ဒီလိုဖင္ပုတ္သိပ္ေပးရင္
တစ္အားသေဘာက်တာ။
"အြင္း..မား"
"အဟက္"
ဟမ္..ဘယ္သူရယ္လိုက္တာလဲ။
မားရယ္သံလဲမဟုတ္ဘူး။
ေလးလံေနတုန္းျဖစ္တဲ့မ်က္ခြံေတြကို
ပ်င္းတဲြတဲြဖြင့္လိုက္ခ်င္းမွာပဲ
သူ႔မ်က္လံုးေတြျပဴးက်ယ္ကုန္ရတယ္။
"ဝမ္"
အလန္႔တစ္ၾကားပဲ သူကထေအာ္မိတာ။
ဝမ္က ဘယ္လိုလုပ္ၿပီးသူ႔ဆီကို ေရာက္..
အေတြးမဆံုးလိုက္ခင္ တစ္ခုခုကို
အမွတ္ရသြားလို႔ အခန္းတြင္းလွည့္ပတ္
ၾကည့္လိုက္ၿပီးမွ သူ႔ေခါင္းကို
တစ္ခ်က္ထုပစ္လိုက္ရတယ္။
သူအခု ဖြားဖြားအိမ္ေရာက္ေနတာပဲ။
"ဘာလို႔ထုေနတာလဲ"
လက္သီးဆုပ္ကို လွမ္းဖမ္းလိုက္တဲ့ဝမ္က
ကုတင္ေခါင္းရင္းကိုမွီထိုင္ေနၿပီး
သူ႔တစ္ကိုယ္လံုးကို
ရင္ခြင္ထဲဆဲြသြင္းထားတယ္။
ဒီေတာ့ ခုနကသူ႔ဖင္ကိုပုတ္ေနတာ ဝမ္ေပါ့။
"ဘယ္လိုသိတာလဲ ကြၽန္ေတာ္ေရာက္ေနမွန္း"
"စာရင္းစာရြက္ေဟာင္းတစ္ခုလာ႐ွာတာ
ေအာက္ထပ္မွာ မင္ယဲနဲ႔ေတြ႔လို႔"
က်စ္..လုမင္ယဲ လုပ္ခ်လိုက္ျပန္ၿပီ။
ခရီးပန္းလာတာကို မအိပ္ဘူးလားမသိ။
"ေျပာေတာ့ေနာက္အပါတ္မွလာမွာဆို"
"surpriseေလ"
ေျပာျပီး ေ႐ွာင္းက်န္႔စူပုပ္သြားတယ္။
ဒီတစ္ခါေတာ့သူ႔အလွည့္လို႔ေတြးထားေပမဲ့
အိပ္ယာႏိုးႏိုးခ်င္း surprise ဆန္လြန္းစြာ
ဝမ့္ကိုျမင္လိုက္ရျပန္တာပဲ။
ဘယ္မလဲ ေ႐ွာင္းက်န္႔အတြက္တရားမ်ွတမႈ။
"အဲေတာ့ ကိုယ္မျမင္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ၿပီး
ျပန္သြားရမလား
ေဘဘီပဲြရံုကိုလာျပီးထပ္လုပ္ေလ
အံ႔ျသေပးမယ္"
"ေတာ္ပါ..ကေလးကလားေတြ"
"ဒါဆိုလဲစူပုပ္မေနနဲ႔ေတာ့ေလကြာ..
ေဘဘီေရာက္ေနတာသိလိုက္ေတာ့
ကိုယ္ဘယ္ေလာက္ေပ်ာ္သြားတယ္မွတ္လဲ"
