(Unicode)
ပူတယ်။
အရှိန်ပြင်းပြင်းပွတ်တိုက်ခံနေရတဲ့
သူ့နှုတ်ခမ်းတစ်ခုလုံးရော၊
ဝမ်ရိပေါ်ချုပ်ကိုင်ထားတဲ့သူ့မေးရိုးတွေရော။
ဖျားနေတဲ့လူထိတွေ့သမျှနေရာတိုင်း
ပူပြင်းနေတာအဆန်းမဟုတ်ပေမဲ့
သူ့တစ်ကိုယ်လုံးကသွေးတွေပါ
ဆူပွတ်နေတယ်လို့ ဘာကြောင့်များ
ခံစားမိနေတာလဲ။သူ အဖျားကူးနေပြီလား။
ခေါင်းစဉ်တပ်ရရင်သာအနမ်းလို့
ဆိုနိုင်ပေမဲ့ အခုသူကသားရဲတွင်းထဲ
ခုန်ဆင်းမိသလိုပဲ။
မကြာခင်မှာအမဲဖျက်တော့မဲ့သားသတ်ကောင်
လိုမျိုး သူ့ရှေ့ကလူကဒီအခြေအနေမှာ
သိပ်ကိုစိတ်အားထက်သန်နေခဲ့တာ။
အချိန်ကြာကြာပွတ်တိုက်ခံနေရတဲ့
နှုတ်ခမ်းသားတွေဆီကရလိုက်တဲ့
ညှီစို့စို့သွေးနံ့တို့ကသက်သေပဲ။
ဘုရားစူး..။
သူ့ဘဝရဲ့ပထမဦးဆုံးအနမ်းက
ဒီလိုအရိုင်းဆန်လိမ့်မယ်လို့အိမ်မက်တောင်
မမက်ဖူးပါ။
အားလုံးဟာ လူဆိုးတစ်ယောက်နဲ့
ဆုံဆည်းခဲ့ခြင်းရဲ့နောက်ဆက်တွဲလေလား။
စိမ်းရွှင်ရွှင်သွေးအရသာကိုခံစားလိုက်ရပြီးတဲ့
နောက် သူ့နှုတ်ခမ်းတွေလွတ်လပ်ခွင့်ရခဲ့တယ်။
ဒါက အသက်ရှူဖို့လိုအပ်တာကြောင့်
သူကိုယ်တိုင်ဖယ်ခွာခဲ့ခြင်းဖြစ်တယ်။
သက်သာသွားပြီထင်ရတဲ့အဆုတ်က
ခနတွင်းချင်းစိုးရိမ်အမှတ်ရောက်သွားသလိုမျိုး။
လူဆိုးတွေနဲ့နမ်းခြင်းဟာ..
အဆုတ်ကိုဆိုးရွားစွာထိခိုက်စေတယ်ထင်ရဲ့။နှုတ်ခမ်းတွေဖွင့်ပြီးအသက်ကိုလုရှူနေရတယ်။
ထူးဆန်းတာက နှုတ်ခမ်းသားတွေ
သွေးထွက်သွားပြီဆိုတာသိလိုက်ပေမဲ့ သူ့ဆီမှာဘာနာကျင်မှုမှမရှိဘူး။
ဒါဆို..။
အတွေးနဲ့တစ်ပြိုင်တည်းအရှေ့ကလူကို
မော့ကြည့်လိုက်ပေမဲ့ သူ့မျက်စိထောင့်ကနေ
အရိပ်တစ်ခုကိုမြင်လိုက်ရတာမို့
အလန့်တကြားပဲနောက်ဆုတ်မိသွားတယ်။
ပိုပြီးထိန့်လန့်ဖို့ကောင်းတာက
အဲဒါကအရိပ်မဟုတ်ပဲ အခန်းဝမှာလာရပ်နေတဲ့
လူတစ်ယောက်ဖြစ်နေခဲ့တာပဲ။
ဘယ်ကတည်းကရောက်နေပြီး
ဘာတွေမြင်သွားသေးလဲ။
ပြီးတော့ အဲဒီလူကြီးကဘယ်သူလဲ။
