EMANET

BÖLÜM 11: ALYANS

İnstagram – Tiktok: aysegulkalayzengin

Twitter: aysegulkalay_

***

Yeni bölümden herkese selamlar...

Umarım bölümü beğenirsiniz ve bolca yorumla taçlandırırsınız.

Keyifli okumalar!

***

"ALYANS"

"Lansman hazırlıkları ne alemde?" diye soran Arslan, bakışlarını Dilara'ya kaldırdı.

Dilara, onun yıllardır beraber çalıştığı asistanı ve aynı zamanda ise yakın bir dostuydu. Sağ kolu olarak gördüğü genç kadın, her konuda güvenini sağlamış, işinde uzman bir insandı. Onunla çalışmak demek, en sorunlu işi dahi sıkıntısız bitirmek demekti. Tabii Dilara'nın, ona kendisi gibi dost gözüyle bakmadığını uzun zaman önce fark etmişti ama arkadaşlıkları bozulmasın diye de sesini çıkarmamıştı. Hem onun gibi işinin ehli hem de güven duyabileceği birini bulmak oldukça sıkıntılı bir durumdu.

"Bitti sayılır. Lansmanda tanıtım için bulunacak olan parfümlerde hazır. Yeni kokularımızla, eminim yıllarca insanların aklına kazınacağız." Arslan, tebessüm etti. "Bundan eminim. Ama benim amacım, insanlara özel bir koku sunmak. Çok özel bir koku..."

"Yıllardır çalışıyoruz ama henüz seni memnun eden bir koku bulamadık. Olmayan bir şey arıyor gibisin!"

"Olmayan bir şey değil, henüz bulamadığımız bir şey..."

"Ah Arslan, şu inadını ne yapacağız, hiç bilmiyorum."

"Dilara, beni en iyi senin anlaman lazım. En az benim kadar güzel koku düşkünü olduğunu biliyorum."

"Öyleyim canım ama senin inatla özel koku arayışın beni bazen yoruyor. Aradığın kokunun nasıl bir şey olduğunu dahi bilmiyoruz. Sence de boşa kürek çekmek değil mi?"

"Aslında ben o kokuyu bulmuş olabilirim!" dediğinde, Dilara heyecanla koltuktan kalktı ve masanın etrafından dolanıp Arslan'ın önünde durdu. Kalçasıyla masaya yaslanıp adamın gözlerine alımlı bir kadın profili çizdi. Onca yıldır onu etkilemek uğruna çaba sarf etmişken, sürpriz şekilde ortaya çıkan Nehir tüm çabasını yok etmişti. Ancak şimdi...

"Bulduğun kokuyla alakalı ayrıntıları verecek misin?" Arslan, koltuğuna yaslanıp Dilara'ya baktı. "Şimdilik veremem. Belki ileride..."

Dilara, elini uzatıp onun ceketinin yakasını düzeltirken, imalı bakışlarını onun siyah gözlerine dikti.

"Bu akşam bana gelmek istemez misin, şu kokudan bahsederiz." Arslan, toparlandı ve boğazını temizledi. "Çok isterdim ama eve gitmem gerekiyor."

"Kızınla Ecrin ilgilenebilir bence... Bir geceden bir şey olmaz."

"Nehir için sorun olmasa dahi, eşim için aynı şeyi söyleyemem." Arslan'ın patlattığı bomba, Dilara'nın ansızın yüzünün solmasına neden oldu. "Şaka mı bu?"

"Hayır. Ben evlendim."

"Arslan..." deyip, zorlukla gülümsedi. "Komik değil... Evlensen, haberimiz olurdu."

"Aniden oldu. Bir anda... Haber veremedim."

"Sen ciddi misin?"

"Evet..." dediğinde, bakışları adamın parmaklarında gezindi. "Alyansın yok."