......present......කොන්දා වගේම මුලු ඇගෙන්ම දැනෙන වේදනාව නිසා ඇහැරුන ජින්...හිමීට ඇස් දෙක ඇරියා...
ඇස් දෙක අරින්නත් බැරි තරමට ම එයාට ඔලුව කැක්කුමක් ආවා...
මුලු ඇගම තලලා දාලා වගේ වේදනා දෙද්දී , ජින් හොමීට ඇද උඩ ඉදගත්තා....
ඒ වෙනකොටත් room එකේ joon හිටියේ නෑ...ආපහු එන්න කලින් wash එකක් දාගන්න ඕන කියලා නැගිට්ට jin, කොන්දේ දරුනූ වේදනාවක් එනවත් එක්කම දබක් ගාලා බිම වැටුනා...ආආආආආ
...අම්මෝ....😫😫ඉන්න බෑ රිදෙනවා......
උප්ස්....
කොහොම හරි කෙදිරි ගගා නැගිට්ට ජින් දැන් ගෙදර ම යනවා කියලා ...විසික් වෙලා තිබ්බ එයාගෙ ඇදුම් අහුමුලු වලින් අරන් ඇදගත්තා...ඒවා සමහර තැන්වලින් ඉරිලා තිබ්බා, ඊයේ joon ගේ සැලකිලි නිසා.......
joon ගෙදර නෑ කියලා ජින් ට තේරුනා...මොකද ඊයේ keyboard එකේ එල්ලලා තබ්බ joon ගේ vehicle එකේ key එක තිබ්බේ ඒ වෙනකොට තිබ්බේ නෑ..
එයා දොරත් ඇරන් එලියට ඇවිත් මූනත් cover කරන් එයාගේ shirt එකෙන් ඉක්මනට පල්ලෙහාට ආවා...හැමෝම එයා දිහා අමුතු විදියට බලද්දී staff එකේ තව්ත් කීප දෙකෙන් ජින් පස්සෙන් ආවා...
දුවන් දුවන් ආපු ජින් car එකට නැගලා එලියට ආවේ security පස්සෙන් එලවද්දිමයී...
එයාට එවෙලේ තමා මත්ක් උනේ මේක epartment එකක් කියලා ....උදේ හුරු එලිය තමුන් ගේ මූන සිබිනවත් එක්ක ජෙකේ නැගිට්ටේ එයාට ඇගට වෙනදට නැති උනුසුමක් දැනෙද්දී.....
එතකොට තමා එයා දැක්කේ එයාට තුරුල් වෙලා ඉන්න එයාගේ කොටි පැටියා...
YOU ARE READING
feelings ⬼⬼
Fanfiction"Baby i wanna eat your marshmallow" It's not a personal It's strictly business ⬼⬼