48 chapter ♡🥀

1.2K 267 63
                                    

Hospital එකේ බිත්තියකට හේත්තු වෙලා බිම ඉදගෙන හොදටම අඩන හොබීව දකින ඕනම කෙනෙක් ගේ හදවත ඉරිතලලා ගියා.....

පැත්තකට වෙලා ඉදන් ඉන්න ජිමින් වගේම ජේකේත් කල්පනා සාගරේක ගිලිලා......
ජිමින් ගේ කන් පුරාම අද යුන්ගි උදේ කියපුවා දෝන් කාර දිදී ඇහුනා.........
ඒවගේම මේ යුන්ගි ගේ අනතුරටත් එයා වග කියන්න ඕනේ කියලා හදවත කෑගහලා කියනකොට, ජිමින් ට ඒක දරාගන්න බැරි උනා.......
කව්ද කියන්නේ ජිමින් යුන්ගි ට ආදරේ කරේ නෑ කියලා .......
නෑ එයා කරා..
ගොඩක් ආදරේ කරා...
ඒත් ඒ මොන ආදරයක් ද ...
ඒක දන්නේ නෑ එයාවත්....

කොච්චර කන්න යන් කිව්වත් ජිමින් හොබී දෙන්නා එන්නේ නැති නිසා ජේකේ ත් ආපහු ගිහින් වාඩි උනා....

හොබී,ජිමින් ,ජේකේ...
කොච්චර වෙලා බලන් හිටියත් යුන්ගි ගැන තාම එයාලට කිසිම දෙයක් දැනගන්න හම්බුනේ නෑ.......

නැම්ජුන් එක්ක ආව ජින් දුවගෙන ගිහින් බිම වකුටු වෙලා අඩන හොබීව බදාගත්තා....

"ජින්..."

"ම්ම්ම්ම්ම්ම්"

"ජින් අනේ යුන්ගි ......"

"හැමදේම හරියයි කලබල වෙන්න එප හොබී අපි බලමු..."

"අනේ.......යුන්ගි ....එයා පව්.....මගේ ..
මගේ....පපුව රිදෙනවා ගොඩක් ........"

"හොබී මේ අහන්න මැනික...
යුන්ගි ට මුකුත් වෙන්නේ නෑ හරිද .. මොන දේ උනත් මම ඔයා එක්ක ඉන්නවා..."

එහෙම කියපු ජින් හොබීගේ කදුලු පිහ දාලා ආයේත් තමන්ගේ ඇගට හොබීව වාරූකරගත්තා...

ජිමින් ට  ඕනේ උනේ ටේ ගේ උර හිසේ ඔලුව තියන් අඩන්න..
එතන තමා ජිමින් ට හිතට නිදහසක් දැනෙන එකම තැන..

හොබී නැගිට්ටවලා පුටුවකින් ඉන්දවපු ජින් නැම්ජුන් ව හොබී ලග තියලා ජේකේ ජිමින් ඉදන් ඉන්න තැනට ගියා...

"ජිමින් ....."

ඒ ඇහුන කට හඩට බිම බලන් හිටපු ජිමින් වගේම ජේකේත් ගැස්සිලා බැලුවා.....

දෙන්නාගෙම මැදින් ඉදගත්ත ජින් ජිමින් ජෙකේ ගේ අත් දෙක අල්ල ගත්තා...

"මගේ හොද ලමයී දෙන්නා වගේ අඩන්නේ නැතුව ඉන්න ඕනේ.. මේ වෙලාවේ ඔයාලා කඩන් වැටිලා බෑ තේරුනාද..
හිත ශ්ක්තිමත් කරගන්න ජිමින් ..ඒ වගේම ජේකේ ඔයත්..
මන් දන්නවා කරන්න අමාරුයී ,
ඒත් කරන්න ..
යුන්ගි ගැන හිතලා ...
අනික ඔහොම නොකා නොබී මුකුත් කරන්න බෑ තේරුනාද ඉස්සෙල්ලාම මොනා හරි ටිකක් කාලා ඉන්න..."

feelings ⬼⬼ Where stories live. Discover now